گناه، آلودگی های عجیبی در جان ما پدید می آورد؛ آلودگی هایی که چشمِ دل ما را از دیدن حقایق باز می دارند؛ آرامش ما را از ما می گیرند؛ لذت اُنس با خدا را از ما می ستانند و هزاران درد بی درمان دیگر را در روح ما پدید می آورند. از این رو، پس از توبه و بهره مند شدن از بخشش خدا، باید برای شست وشویِ قلبِ آلوده به تیرگی ها نیز از اومد جوییم. به عبارت دیگر، رسیدن به آمرزش و پروردگار، آغاز توبه است؛ نه پایان آن. از این‌رو امام سجاد علیه السلام در دعای توبه به خدا می گوید : "خداوندا! مرا به کارهایی توفیق ده که با آن ها آلودگی گناه را از من بشویی." @sahifehsajjadieh1