#در_محضر_صحیفه_سجادیه
#جلسه_دوم:
دعای چهل و چهارم
موضوع: شکر قوام بندگی
☘الْحَمْدُ لِلّهِ الّذِي هَدَانَا لِحَمْدِهِ، وَ جَعَلَنَا مِنْ أَهْلِهِ لِنَكُونَ لِإِحْسَانِهِ مِنَ الشّاكِرِينَ. ☘
امام با حمد سخن را آغاز کردند و حمد این بود که ستایش می گویم خدا را که ما را به سوی حمد خویش راهنمایی کرد و ما را از اهل حمد و آشنایان با حمد قرار داد
امام می فرماید نتیجه حمد آن می شود:
🍃لِنَكُونَ لِإِحْسَانِهِ مِنَ الشّاكِرِينَ🍃
تا ما برای احسان خداوند از شاکرین باشیم.
حمد را امام متصل می کنند به شکر
نکته این است که قوام عبودیت به شکر است
کسی بخواهد عبدالله باشد اتفاق نمی افتد مگر با شکر
سازکار عبودیت پروردگار مفهوم عمیق شکر است
در آن روز نخستین شیطان خواست تمام قدرت و هنر خودش را نشان بدهد و تمام تهدیدهای جدی برای آدمیان را به رخ کشید، گفت :
🍃وَلَا تَجِدُ أَكْثَرَهُمْ شَاكِرِينَ.🍃
یعنی می آیم از انسانها شکر را می گیرم که اینها دیگر بنده تو نخواهند بود
از آن طرف خدا وقتی تهدید شیطان را بیان کرد صراط مستقیم را مسیر عبودیت خودش مطرح کرد در آنجا برای اینکه انسانها به دام شیطان نیفتند و شکر از آنها گرفته نشود راهکار پیوستن به صراط عبودیت و اتصاف به عبودیت می باشد.
و خداوند فرمود تو به عباد من دسترسی نداری یعنی کسانی که شکر گزار هستند عبدالله هستند
پس کسی بخواهد به عبودیت بپیوندد باید مسلط به ارکان شکر باشد
نه صرف لق لقه زبان بلکه با همان مفهوم حقیقی شکر که مبنای درونی دارد ، مبنای ابراز برونی دارد و در عمل حقیقتا آشکار می شود.
امام حمد را مدخلی برای شکر بیان می کند، یعنی مقدمه شکر حمد است اگر کسی به کوی حمد پای نگذارد به مقام شکر نمی رسد
چرا؟
👇
برای اینکه بشناسیم نعمت های الهی را و اقرار به نعمت های الهی داشته باشیم و مسیر به کار بستن نعمت های الهی را بدانیم و آشنا باشیم که مبتنی به اسماء و صفات الهی است تا زمانی که ما با این اسماء و صفات آشنا نباشیم یعنی به مقام حمد نرسیم و معرفت نداشته باشیم چطور می توانیم نعمت های خداوندی که جلوه های این صفات است بشناسیم و آنها را در مسیر درستش بکار ببریم.
پس در حقیقت شکر که قله عبودیت است محقق نمی شود مگر با حمد
پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند : آن قله حقیقی و سر شکر، حمد است
در ادامه امام سجاد علیه السلام می فرمایند:
🍃وَ لِيَجْزِيَنَا عَلَي ذَلِكَ جَزَاءَ الْمُحْسِنِينَ🍃
اگر حمد و شکر باهم ترکیب شود از ترکیب و تقارن آنها، مقوله ای استخراج می شود که نام آن احسان است .
اگر حمد آن مقام شناخت به اسماء و صفات الهی با معرفت قلبی برای انسان آمد و بر زبان جاری شد و به دنبال این حمد آدمی در مسیر شکر قرار گرفت یعنی جلوه های صفات خدا را برخود درک کرد در وجود و هستی و براساس آن مسیری که خداوند در نعمت هایش با آدمی قرار داده به کار بست و شاکرانه زیست نتیجه صفت احسان را به انسان می دهد و انسان محسن می شود
محسن در حقیقت کسی است که حمد الهی را بلد است و شکر الهی را به کار می بندد.
در قرآن بین شکر و احسان یک تقارن هایی هست
از این طرف خداوند می فرماید
لَئِن شَكَرتُم لَأَزيدَنَّكُم
اگر شاکر نعمت باشید خداوند شما را رشد می دهد
از آن طرف می فرماید:
سَنَزِيدُ الْمُحْسِنِينَ
ما محسنین را رشد می دهیم
آنچه برای مقام شاکرین گفته می شود برای مقام محسنین گفته می شود
______☘
سوال ۲. مدخل شکر چیست و احسان چگونه استخراج می شود
(صرفا به اندازه ای جواب خواسته شده بنویسید )
⏳فرصت ارسال پاسخ فقط تا ساعت ۱۴ روز چهارشنبه ۱۴۰۲/۱۲/۲۳
پاسخ ها را فقط به آیدی ذیل ارسال کنید
👇
@zainab_moradi