تدبر در سوره مبارکه حاقه(قسمت چهل و دوم) در ادامه سوره بعد از اینکه دو‌ خطای اهل شمال را بیان میکند که یکی ایمان مداوم و همیشگی ندارد و دیگری به مسکین توجهی ندارند... به عذاب‌های دیگر این گروه اشاره می‌فرماید: فَلَیْسَ لَهُ الْیَوْمَ هَا هُنَا حَمِیمٌ ﴿٣٥﴾  وَلا طَعَامٌ إِلا مِنْ غِسْلِینٍ ﴿٣٦﴾ لا یَأْکُلُهُ إِلا الْخَاطِئُونَ ﴿٣٧﴾ 🔸دوست گرم و صمیمی ندارند... 🔸و طعام چرکینی به نام غسلین می‌خورند... 🔸طعامی که مخصوص اهل خطیئه است... 🌱سوالی که اینجا مطرح می‌شود این است که تفاوت ذنب، اثم و خطا که در قرآن برای گناه آمده است چیست. 🔹وقتی به تبعات گناه پرداخته میشود واژه ذنب بکار می‌رود. ذنب عبارت از گناهی که به دنبال خود شقاوت و محرومیت از نعمت های دیگری را می‌آورد و سعادت زندگی را در جهات دیگر تباه می سازد. 🔹وقتی فجایع گناه منظور هست واژه اثم بکار‌ میرود. 🔹و وقتی منظور خارج شدن فرد از مسیر درست و از مدار صلاح است از واژه خطا استفاده می‌شود. 🌱البته خطا گاهی لغزش ساده و گناه صغیره ای است که تکرار نمی‌شود اما اگر تکرار شد و دائمی شد از واژه خطیئه برای آن استفاده می‌شود. 💚@sahifeye_fatemieh