علامه حسن زاده آملی ره در فراق استاد الهی طباطبایی
این ضایعه اسفناک روح لطیف آیتالله حسنزاده آملی را مکدر ساخت و در پاسخ به نامه دوستی، نوشت: در میان استادانم دو تن به نام الهی بودند: یکی آیت حق، عارف بالله، حکیم متاله، مکمل فقیه، متبحر سالک، مجذوب فنای در توحید، جناب محمدحسن آقای الهی طباطبائی تبریزی و دیگر محیالدین عارف بزرگوار، عالم ربانی، حکیم عالیقدر، صاحب تصانیف کثیره، حافظ عصر، شاعر مفلق، مجذوب سالک، حاج میرزا مهدی الهی قمشهای - اعلی الله تعالی مقامهما و رفع درجاتهما - در سوگ این دو الهی:
همی گویم الهی یا الهی
تو از سوز دل زارم گواهی
هجران الهی طباطبائی سخت برایم سنگین بود که دیری نگذشت به هجران الهی قمشهای نیز مبتلا شدم:
گفتم که سوز آتش دل کم شود به اشک
آن سوز کم نگشت و از آنم بتر بسوخت