🌱﷽🌱 🕊 #دلنوشته‌ای‌برای‌حاج‌قاسم 🕊 🍃او یک معلم بود. طعم و جنس معلمی اش تفاوت داشت. گچ و تخته ابزار کارش نبود. گزیده می نوشت اما ماندگار. کوتاه سخن میگفت اما عمیق. او اهل عمل بود.🌷 درسش را عملی آموخت. سردار جهان، با عمل خود زندگی را به ما آموخت. برای اثباتش، کمی خاطره بازی کافیست... ✨سردار، جمهوری اسلامی را حرم خواند و سینه خود و یارانش را همچون حصنی به دور این حرم، ستبر کرد تا آرامش و امنیت، مهمان صاحبان این حرم شود.🌱 🕊او اعتقاد به چهارچوب نظام جمهوری اسلامی ایران و احترام به قوانین آن را به ما آموخت؛ زمانیکه به دلیل حفظ امنیت خاک سرزمینمان _نه به دلیل زیارت و نه سیاحت_ وارد مرز بیگانه شد و دادگاه به دلیل خروج بدون مجوز او (یک فرد نظامی) او را احضار کرد، بدون استفاده از بند الف، بی هیچ تعلل و بهانه ای و در موعد مقرر در دادگاه کشورش حاضر شد. زیرا باور داشت برای نظامی کار میکند که عاقبت بخیرش خواهد کرد. پس قوانینش را نیز با عشق پذیرفت. ❤️قلبمان را با قلب ولایت و لحظه لحظه اطاعت او پیوند زد. با ذره ذره وجود و افکارش، سرباز فرمانده بود و بس. نشانه هایش فراوان است...زمانیکه از اشرار بزرگ سیستان برای مذاکره دعوت کرده بودند، او را دستگیر و زندانی کردند. خبر فرح بخش را به فرمانده ابلاغ کرد. اما فرمانده دستور داد آزادش کنند. سرباز بی چون و چرا پذیرفت... 🍃بی ریا و بی منت حامی بود. حمایت از مستضعفین را عجین با انسانیت میدانست. سیاه و سفید؛ ایرانی و غیرایرانی، شیعه و سنی، کرد و ترک؛ تفاوتی برایش نداشت.... داعش به اربیل حمله کرد. بارزانی بیش از پنج بار به آمریکا پیام داد. پاسخی جز سکوت دریافت نکرد. تماس با او کافی بود برای حضور سرشار از اقتدارش در کنار آنانکه برادر میخواندشان. دشمن شناسی و اتحاد، ثمره حمایت های بی دریغش بود.🌷 ✨شجاعت در تار و پود وجودش تنیده شده بود. نامش لرزه بر جان دشمن فرو می آورد... عبور هلی کوپتر سردار از مدار 55 درجه ای ممنوع شده توسط آمریکایی ها در عراق و ناکام ماندن تلاششان در منحرف کردن هلی کوپتر از مسیر و خواندن نماز شکر در نقطه صفر مرزی، در تاریخ ثبت شد. 🕊احترام و خضوع در مقابل بزرگان را مایه رسیدن به رستگاری میدانست. همان بود که بدون شرم، دستان و کف پای پرمهر مادر را میبوسید و با اشتیاق خدمت بر پدر را عهده دار میشد. 💕عشق ورزی را به نام خود ثبت کرده بود با راز و نیازهای شبانه اش، حب علی علیه السلام و فرزندانش، یتیم نوازی اش، مردم داری اش، احسان هایش و... . ✍داستان طولانیست. سالها گذر زمان لازم است تا اکسیر وجودی بزرگمردمان را دریابیم. اما در یک جمله میتوان گفت؛ ریشه تمام هدایت ها و رحمت های الهی پیشکش شده به سوی او، اخلاص است و خوشا بر آنکه عمل و علمش، دوستی و دشمنی اش، گرفتن و وانهادنش، سخن و سکوتش و کردار و گفتارش، تنها برای خدا باشد.(حضرت علی علیه السلام، تحف العقول، 100) 🌷معلم که رنگ خدایی داشته باشد، نور آموزه هایش تا مغز استخوان آدمی نفوذ میکند سبب میشود تا بر هدفش، بر راهش، بر کلامش و منشش ایمان آوریم. ✨ اینک که او حق معلمی اش را به بهترین نحو به ثمر رسانده، نوبت ماست که حقمان را ادا کنیم و چه بسا حق شاگرد بر معلم، مهم تر و سنگین تر. رهروی راه سردار بودن، بهترین هدیه به اوست. رهروی راه سردار بودن یعنی راهت ادامه دارد. رهروی راه سردار بودن مشتی است کوبنده بر تنه منحوس کسانی که به گمان خود با شهادت محبوب دلها، ریشه مقاومت و ایستادگی را خشکانده اند. آرزویت، برآوردن آرزوهای فرمانده بود. آرزوی ما نیز برآوردن آرزوی تو... آرزویت سردار....اقامه نماز جماعت مسلمین به اقامت فرمانده در بیت المقدس.... میدانیم... شرطش پایین آوردن پرچم خون آلود اسرائیل است. سردار ما، معلم عزیز ما به یاد تو با ایمان و اقتدار، با صبر و استواری، با اتحاد و انسجام، با علم و درایت، با محاسبه و نکته سنجی، با پیگیری اهداف، اقدام مقتضی و مناسب، فرهنگ مقاومت را در سراسر دنیا تکثیر خواهیم کرد. جبهه مقاومت را استحکام خواهیم بخشید. با مشت های گره خورده، مانع تراشی خواهیم کرد در برابر خدعه های صهیونیسم، با اصل غافلگیری چنان ضربه ای بر هیمنه پوشالی اش وارد خواهیم ساخت تا توان رجزخوانی را از دست بدهد. دیگر حاشیه ای امن برای خود نیابد و در نهایت نامی از او در یادها باقی نماند. به سمت قله رفتن هزینه دارد. سنگ اندازی دارد. زمین خوردن دارد. اما میدانیم سردار، سختی را فقط و فقط مقاومت و صلابت رام خواهد کرد. آینده روشن است. کمی صبر بایستی...🕊 ...✍