حَتَّىٰ إِذَا ضَاقَتْ عَلَيْهِمُ الْأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ وَضَاقَتْ عَلَيْهِمْ أَنْفُسُهُمْ
توبه/۱۱۸
کار به جایی میرسد که زمین با تمام فراخیاش بر آدمی تنگ میگردد.
بهترین توصیفیه که میشه برای بعضی لحظهها و برخی حسها به کار برد، اینطور وقتها چارهای نیست جز پناه بردن به خودش
باید به خودش پناه ببری، تا آروم بگیری، دوست و آشنا هم نمیتونن برات کاری بکنن
آدمی تازه میفهمه که هیچ پناهی نداره جز خدا و این حس یه چیزی هست شبیه دلتنگی، سردرگمی، دلآزردگی، یک چیزی شبیه درد...
#قرآن_بخوانیم 🍃