✍ اینجا که او خوابیده است، میدان جنگ است
نه از جنگ بریده ..
و نه بی درد است
نه مجروح است و نه شهید.
در آن روزگارانی که او اینچنین آسوده بخواب رفته است، هم بگو مگوهای سیاسی در شهر بوده
و هم دغدغه های روزمرگی؛
اکثر چالشهای امروز به رنگی دیگر و با کمی بالا و پایین تر .. آن روز ها هم بود ..
هم هجوم فرهنگی ..
هم شیطنت شیاطین ...
هم داخلی
هم خارجی
اما ....
آنچه این رزمنده جوان را اینچنین آرام خوابانده است، دلی است که او آن را در دست خدا گذاشته است. او سرباز همان مهدی باکری است که نه شلیک گلوله های مستقیم و نه شهادت برادرش هیچ کدام نتوانست دل آرامش را متلاطم سازد.
وقتی دل را به خدا سپردی
انجام وظیفه بدون چشم داشت
به عاقبت آن، می شود عبادت.
و پس از آن غم هیچ چیز را نخواهی خورد
نه شکست تورا می شکند...
و نه پیروزی تو را غره می کند.
بعد از قریب چهل سال از حماسه دفاع..
چقدر در انتقال این فرهنگ به نسل من که دهه هزار و سیصد و جنگ است و یا نسل امروز، موفق بوده ایم؟
🆔 @salambarebraHem