پس از شاهد 136، ایران یک پهپاد انتحاری با ویژگی های رادارگریز اما سریعتر تولید کرده است که از تجارت استفاده شده از بکارگیری شاهد 136 برای نسل آینده درگيری جهت فرار و یا هدف قرار دادن اهداف زمینی مانند پدافند های غربی و یا اهداف هوایی مانند جنگنده ها طراحی شده است. این پهپاد که به صورت کلی در کانال های نظامی خارجی به شاهد 238 معروف شده دارای موتور جت و سرعت متوسط 700 کیلومتر در ساعت است و در زمان یافتن هدف و قفل روی آن با سرعتی در حدود 1000 کیلومتر به سمت هدف شیرجه زده و اصابت می کند. از سوی دیگر شاهد 136 با موتور پیستونی خود با سرعت 150 تا 200 کیلومتر حرکت می کند و با سرعت 400 تا 500 کیلومتر در ساعت شیرجه زده و به هدف اصابت می کند. نسخه اول این پهپاد دارای دوربین استاندارد و دوربین حرارتی است و بر روی رصد مستقیم و انهدام اهداف تمرکز دارد. و از آن می توان در حملات مستقیم از انهدام هر وسیله نقلیه زرهی گرفته تا جستجو و انهدام اهداف استراتژیک در پشت خطوط دشمن استفاده کرد. نسخه دوم این پهپاد دارای اسکنر رادار غیرفعال و دوربین حرارتی است که بعد از تشخیص و شناسایی سیگنال های راداری برای انهدام رادار یا پدافند هوایی توسط امواج رادار و در صورت خاموش شدن توسط دید مستقیم بصری حمله می‌کند. این دو ویرایش از پهپاد جدید شاهد 238 می توانند به عنوان یک دارایی تهاجمی استراتژیک و ارزشمند برای نابودی شبکه دفاع هوایی باقی مانده اوکراین توسط روسیه استفاده شوند.(شما فکر اینا توانایی نسخه صادراتی هست و ایران برای خودش چه چیزهایی را کنار گذاشته است) شاهد 136 با ترکیب سرعت کم و ساختار رادارگریز با پرواز در ارتفاع کم به موفقیت دست یافت و به راحتی بدون گرفتار شدن توسط رادارهای پدافند هوایی اوکراین و تولید 5 هزار دلاری توانست سیستم رزمی ناتو را زمین گیر کند. اگرچه هزینه را می توان با اسکنرهای اضافی و موتور جت دو برابر کرد، اما هنوز هم بسیار ارزان و کشنده تر از تمامی تولیدات غربی یا شرقی هم رده است، بنابراین مهم نیست چه تعداد استفاده می‌کنیم ضمن اینکه شاهد 136 به صورت کامل کارایی خود را نشان داده و اینبار نوبت فرزند جدید آن است که کار را به دست بگیرد و موتور ماشین جنگی روسیه را به سمت جلو حرکت دهد . تاکنون در آزمایشات انجام شده هر دو کلاس تولیدی شاهد 238، رادارهای سامانه های پدافند هوایی ناتو نتوانستند آنها را شناسایی کنند و یا حتی اگر آنها را شناسایی می کردند نتوانستند قفل و به سمت آنها شلیک کرده و سرنگون کنند. در این مورد ساختار سرعت و مخفی کاری در این امر موثر بود و اطلاعات بدست آمده از سیستم های ساخت ناتو نیز نتیجه مشابهی را ارائه کرده اند. درکل برای زدن پهپادهای شاهد 136، سربازان اوکراینی و یا نیروهای ناتو مجبور شدند برای انهدام مؤثر، دست به سلاح انفرادی مسلسل ببرند و یا با هدف قراردادن پهپاد توسط سیستم‌های دفاع هوایی کوتاه‌برد یا با استفاده مشترک از باتری‌های بزرگ ضد هوایی، تشخیص نورافکن و سیستم‌های ضد هوایی مدرن دنبال چاره باشند ، اما همچنان تعداد پهپاد های انهدامی در سطح بسیار پایینی باقی مانده است . امروز مهندسان ایرانی با استفاده از موتور جت، احتمال سقوط را بیش از پیش کاهش داده اند. یک راهکار منطقی برای دور زدن سیستم های دفاع هوایی و یا فرار در برابر اسلحه های ضد هوایی نسخه کند ایجاد شده است. اگرچه نشانه حرارتی پهپادهای جت افزایش می‌یابد، اما به دلیل ساختار خاص و موتور کوچک آن این اثر بسیار کم است و آنهم توسط مزیت های دیگر مانند سرعت و ساختار مخفیانه پوشش داده می شود. همچنین ایران نسخه ای از موشک پدافند هوایی موشک 358 یا صغر١ را با برد 100 کیلومتر و ارتفاع 10 کیلومتر و موشک صغر٢ با برد 300 کیلومتر و ارتفاع 20 کیلومتر را برای این پهپاد ارتقا داده است. ایران این موشک را به منظور سرنگونی پهپاد، بالگرد و هواپیماهای کم سرعت با دید مستقیم ابتیکی تولید کرده است. پیش از این نمونه هایی از این موشک با موفقیت علیه سیستم های ساخت غرب در لبنان و یمن استفاده شده است. ایران همچنین قصد دارد به متحدان خود این توان را بدهد که آنها نفتکش ها و هواپیماهای اطلاعاتی را با این نسخه های دوربرد هدف قرار دهند.(ارزان و بسیار کاربردی) ایالات متحده در رهگیری مؤثر سامانه ناوبری (نسخه کاملا بومی) ایران، نه در اوکراین و نه در یمن یا هیچ منطقه دیگری هرگز به موفقیت نرسیده است. آنها هیچ اقدامی در برابر اصابت فوری موشک 358 از طریق اتصال داده ایجاد شده توسط این سیستم نکرده اند. «سلام ایرانی» ما رو به دوستانتون معرفی کنید👇 https://eitaa.com/salamiraniaziz •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈•