✅ تمامى اين غزل نصايح مشفقانه و عارفانه خواجه است به خود تا مبادا در سير معنوى‌اش خطا و سستى از او سر زند و به مقصودش راه نيابد. مى‌گويد:
🦋به دور لاله، قدح گير و بى‌ريا مى باش
به بوى گل، نَفَسى همدمِ صبا مى باش
🦋نگويمت كه همه ساله مِىْ پرستى كن
سه ماه مِىْ خور و نُه ماه پارسا مى باش
❤️ اى خواجه! موسم بهار، و از طرفى ماههاى پر بركت رجب و شعبان و رمضان در رسيده، ايّامى است كه بايد از نفحات تجلّيات محبوب كه در وزيدن مى باشد، بهره‌مند شد. قدحى از مِىْ مشاهدات او برگير، و لحظه اى با بوييدن گل جمالش، همنشين صبا و نسيمهاى جان بخش معشوق، و يا نزديكان درگاهش شو. نمى‌گويم كه:در تمام سال، مِىْ پرست و به بندگى تامّ مشغول باش. خير، تنها سه ماه كه بهار عبادت و بندگى و برخوردارى از عنايات خاصّه اوست، به مراقبه بپرداز و در طول سال، با عبادات ظاهرى از نتايج معنوى آن بهره‌مند شو.
📚جمال آفتاب ، ج ۶ ، غزل ۳۳۳ ، ص ۲۵۷