🌏بازگشت نخجوان به ایران، راه حل رفع انسداد باکو و خواست ملت ایران
بحران قراباغ و درپی آن پافشاری باکو به تصاحب با اعمال زور استان سیونیک ارمنستان با اطلاق نام موهوم « ز ن گ ز و ر»، به بستری برای تنشهای فزاینده سیاسی، نظامی و ژئوپلیتیکی درمنطقه تبدیل شده است.
در آغاز جنگ ۴۴ روزه، هدف از اتحاد باکو و ترکیه را نه باید صرفا تصرف قراباغ، بلکه اتصال مستقیم خاک باکو به نخجوان به عنوان بخش برونگان این جمهوری و البته دسترسی مستقیم به ترکیه پیشبینی کرد، که این نکته با ادعای علنی مقامهای باکو، بلافاصله پس از پایان جنگ ۴۴ روزه قراباغ محقق شد و دیدیم که باکو زمانی که تنها موفق به تصرف دو شهر شوشی و هادروت قراباغ شد، توافقنامه آتشبس سهجانبه با ارمنستان و روسیه را امضا کرد و درحالی که بند ۹ این توافقنامه به « رفع انسداد » اشاره داشت، باکو این واژگان را به مجوز خود برای تصاحب استان سیونیک ارمنستان یعنی حذف تنها مرز ایران با ارمنستان، برای اتصال خاک باکو به جمهوری خودمختار نخجوان تعبیرکرد!!
ادعایی که برپایهی اصول حقوق بینالملل، به عنوان نقض تمامیت سرزمینی یک کشور عضو سازمان ملل بهشمار میرود.
با گذشت ۱۹۳ سال از جدایی شهرهای قفقازی ایران در قرارداد ننگین ۱۸۲۸ میلادی ترکمانچای، بازگشت سرزمین نخجوان به ایران، نه تنها دغدغهی همیشگی ملت ایران، بلکه خواست عمومی، نخجوانیها نیز بوده و هست.
🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷
#قائمون