📝 #یادداشت_کوتاه | مهرشادیسم و یک حقیقت تلخ
🔻 مدتی است که نام جوانی با نام مهرشاد سهیلی و با عنوان‌هایی مانند جوان‌ترین «فرمانده آتش به اختیار»، «فرمانده قرارگاه حضرت ولی‌عصر(عج)» و غیره بر سر زبان‌ها افتاده و پایش به رسانه‌ها باز شد. سؤالات متعددی پیرامون این ماجرا در اذهان عمومی شکل گرفته است. در این باره چند نکته قابل ملاحظه است:
1️⃣ این پدیده نشان داد ظاهرسازی و ظاهرگرایی در جامعه دینی می‌تواند به عاملی برای فریب افکارعمومی و بالا آمدن افرادی بدل شود که نسبتی با شایسته‌سالاری ندارند لذا باید مراقبت کنند که انقلابی‌نماها و انقلابیون بدلی خود را به جای جوانان مؤمن انقلابی جا نزنند!
2️⃣ نکته دیگر اینکه مهرشاد معلول است و برای حل معضل باید به دنبال علت‌ها و بسترها باشیم. چگونگی رشد و پیشرفت مهرشاد اختصاص به او ندارد؛ بلکه بسیاری دیگر نیز از طرق گوناگون بیرون از منطق شایسته‌سالاری پله‌های ترقی را طی کرده و به مسند قدرت در عرصه‌های گوناگون علمی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و... رسیده‌اند!
3️⃣ چنین رخدادی بیش از آنکه معضلی فردی باشد، نقص و ایرادی سیستمی است! وقتی که سازوکار و فرآیند و منطق مشخصی برای شایسته‌سالاری در نظام حکمرانی تعریف نشده باشد، وقتی ساختار تشکیلاتی و حزبی مبتنی بر الگوی اسلامی‌ـ ایرانی پیشرفت طراحی نشده باشد، اینجاست که باندبازی و مافیا میدان‌دار خواهند شد.
4️⃣ حقیقت تلخ آن است که در زمانه چرخش قدرت و ضرورت سپردن امور به جوانان، فرصت‌هایی برای بالا آمدن فرصت‌طلبان فراهم می‌شود. در این حین تمایلات برای طی کردن پر سرعت پله‌های قدرت و رقابت برای کسب قدرت آشکار شده و افرادی در این مسابقه با همه توان در حال لابی‌گری و تلاش شبانه‌روزی هستند! آنهایی که با اعتماد به نفس کاذب خود را مستحق مناصب عالی می‌دانند و دستیابی به قدرت را جزء رسالت‌های خود دانسته و مزورانه آن را فرصتی برای خدمت به جامعه معرفی می‌کنند.
✅ نکته پایانی اینکه این وضعیت نیازمند آسیب‌شناسی و دخالت بزرگان است تا اجازه ندهد نسل جوان این سرزمین در دهه پنجم انقلاب اسلامی دچار این انحراف بزرگ شود.
✍️ مهدی سعیدی
#ایران_قوی | #روشنگری | #ثامن