✅ فرصت‌طلبی از همین حالا! 🔹اصلاح‌طلبان تلاش می‌کنند چنان در عرصه سیاسی امروز بازی کنند که نسبت‌شان با دولت پزشکیان نامشخص باقی بماند! از یک سو روزنامه «شرق» با نقد رویکرد و عمل رئیس جمهور می‌نویسد: «پزشکیان اگر نیازمند حمایت و پشتیبانی مردم در جهت رشد سرمایه اجتماعی دولت خود است، تجربه رفتارهای پوپولیستی بعضی از دولت‌های گذشته را نباید فراموش کند. این رفتارها قادر نخواهند بود بی‌اعتمادی ناشی از مشکلات ملموس معیشتی و اجتماعی را حل کند.» 🔸این روزنامه در ادمه ضمن اذعان به اینکه اصلاح‌طلبان نقش جدی در پیروزی مسعود پزشکیان نداشتند، می‌نویسد: «پزشکیان هیچ‌گاه در اظهارات و اعلام مواضعش تعهدی مبنی بر تشکیل یک کابینه کاملاً اصلاح‌طلب را نداده بود؛ بلکه همواره بر تعدیل و دوری از افراط و تفریط تأکید داشت. بنابراین، از وی نباید انتظار داشت که اولویت‌های دولتش با اولویت‌های سیاسی ـ اجتماعی اصلاح‌طلبان انطباق کامل داشته باشد.» 🔹اما یک روزنامه اصلاح‌طلب دیگر، یعنی «هم‌میهن» می‌نویسد: «حضور فعالانه سازمان اصلاح‌طلبان در سرتاسر کشور، باعث شد تا اتمسفر سیاسی در کشور تغییر کند، فضای تحریم انتخابات و مارپیچ سکوتی که حول آن شکل گرفته بود، شکسته شود و بسیاری از کنشگران مدنی و سیاسی، جرئت و جسارت کنش انتخاباتی پیدا کنند. این حمایت باعث شد تا بسیاری از چهره‌های خاموشی که در سطح ملی و محلی اثرگذار بودند، به میدان بیایند.» 🔸بر اساس همین ادعا که بیش از هر چیز ظهور و بروز یافته تحلیل‌های داخلی اصلاح‌طلبان است و نسبت به عاملیت اصلاح‌طلبان در پیروزی پزشیکان تردیدهای جدی وجود دارد، از او می‌خواهند سهم اصلاح‌طلبان را بدهد! آنها که کابینه را از دست رفته می‌بینند، تمایل خود را برای تسخیر لایه‌های مدیریتی کشور چنین مطرح می‌کنند: «نقش کارگزاران دولت در سطح استان‌ها که ارتباط ملموس‌تری با جامعه دارند، شاید مهم‌تر از نقش اعضای کابینه باشد. به‌طور قطع، نقش دکتر مسعود پزشکیان در انتخاب کارگزارانش در سطح استان‌ها هنوز پابرجاست. در پایان لازم به یادآوری است که نه پزشکیان معجزه‌گر است و نه از وی انتظار معجزه داشتن معقول است. منتها حرف آخر را هم نباید در اول راه زد.» 🔹تأمل در این تناقضات مشخص می‌کند اگرچه اصلاح‌طلبان به انحای مختلف موج نقد علیه پزشکیان را شروع کرده‌اند و از همین ابتدا قصد ندارند مسئولیت کارنامه دولت چهاردهم را بپذیرند. آنها روزی از پوپولیست بودن آن می‌گویند، روزی از بی‌برنامگی، روز دیگر در سطح طبقه متوسط نبودن و ... را مطرح می‌کنند؛ اما از سوی دیگر برای به‌دست آوردن تمامی لایه‌های میانی مدیریتی برنامه‌ریزی سنگینی کرده‌اند. به طور خلاصه فرصت‌طلبی اصلاح‌طلبان از همین حالا شروع شده است!