آخرین وصیت امام حسن مجتبی (ع) چه بود؟ امام حسن مجتبی (ع)، در آخرین لحظات حیات مبارکش، برادرش امام حسین (ع) را نزد خود خواند و به آن حضرت وصیت کرد: «این است آن چه وصیت می‌کند به آن، حسن بن علی به برادرش حسین بن علی؛ وصیت‌ می‌کند که گواهی دهد معبودی جز خدای یکتا نیست که شریک ندارد. پرستش می‌کند او را، از آن سبب که شایسته پرستش است … من تو را سفارش می‌کنم‌ای حسین! به بازماندگانم از خاندان و فرزندان و خانواده خودت که از بدکارشان درگذری و از نیکوکارشان بپذیری و برای آن‌ها جانشین و پدری مهربان باشی و دیگر آن که، مرا نزد رسول خدا دفن کنی که من به او و خانه او، شایسته‌تر از دیگران هستم و اگر از این کار مانع شدند و جلوگیری کردند، من تو را به حق قرابت و نزدیکی که خدا برای تو قرار داده است و قرابتی که با رسول خدا داری سوگند می‌دهم که اجازه ندهی در این راه، به خاطر من، به اندازه خونی که از حجامت گرفته می‌شود، خونی ریخته شود تا آن گاه که رسول خدا (ص) را دیدار کنم و شکایت خود نزد او برم و آن چه از این مردم، پس از وی بر ما رفته است، به او گزارش کنم.» "سید علیرضا آل‌داود" 🏴https://eitaa.com/samtekhodahobekhoda