شکر نعمت، سودمند تر از خود نعمت 🔸امام هادي (علیه السلام) فرمودند: «الشَّاكِرُ أَسْعَدُ بِالشُّكْرِ مِنْهُ بِالنِّعْمَةِ الَّتِي أَوْجَبَتِ الشُّكر»؛ کسي که شکر می کند سعادتی که در اثر شکر کردن نصيبش می ‌شود بيش از آن سعادتي است که در اثر خود آن نعمت نصيبش شده. 🔸چه طور می شود که آدم يک الحمدلله بگويد، از خود آن نعمت ارزشش بيشتر باشد؟ 🔸در ذيل خود روايت يک اشاره ‌اي دارد؛ «لِأَنَّ النِّعَمَ مَتَاعٌ وَ الشُّكْرَ نِعَمٌ وَ عُقْبَى.» 🔸اين نعمت ‌هایی که در دنيا به ما داده می شود، حالا هر چه بزرگ باشد بالاخره ابزاری است که ما در دنيا از آن بهره ‌ای می ‌گيريم؛ غالبا هم بهره ما کوتاه ‌مدت است. نسبت به آخرت چيزی حساب نمی ‌شود. [اما] نعمت ‌های آخرت پايان ‌ناپذير است. 🔸حالا دنيا نعمتش هر چيز باشد، وقتی در مقابل نعمتِ بی‌نهايتِ پايان ناپذير قرار بگيرد، چيزی حساب نمی ‌شود؛ پس نتيجه ‌ای که از شکر نعمت می‌‌گيريم، چون ثواب اخروي و پايدار است، بيشتر در سعادت ما مؤثر است. ۱۳۹۲/۰۷/۲۹ علامه مصباح یزدی —————————‏ ‏‏🇮🇷 مجموعه‌ی فرهنگی سنگر 🇮🇷 ‏🇮🇷 سنگر جنگ نرم 🇮🇷 ‏🇮🇷 سنگر سردار دلها 🇮🇷