یک حدیث نبوی هست که در روایات اهل تسنن آمده: "مَنْ لَمْ یغْزُ وَ لَمْ یحَدِّثْ نَفْسَهُ بِغَزْوٍ ماتَ عَلی شُعْبَةٍ مِنَ النِّفاقِ" آن که نجنگیده باشد و لااقل در نفس خود حدیث جهاد نکرده باشد (آرزوی جهاد نکرده باشد) می‌میرد در حالی که شعبه‌ای از نفاق در روحش هست. این شعبه‌ای از نفاق را جز مواجه شدن با دشمن، چیز دیگری از جان انسان بیرون نمی‌برد. درست مثل شناوری است. آیا اگر انسان تمام کتاب‌هایی را که در باب شناوری نوشته شده بخواند، شناور می‌شود؟ نه، مگر اینکه مدتی شنا کند و چند دفعه زیر آب برود و مقداری آب بخورد، ناراحت هم بشود تا شنا بیاموزد. شجاعت را جز با مواجه شدن با خطراتی که برای جان آدم هست و جز با مواجه شدن با دشمن نمی‌توان کسب کرد. باید انسان آن حالت را پیدا کند که وقتی با کسی مواجه می‌شود که تصمیم دارد او را بکشد به طور خودکار حالت دفاعی بگیرد و مانع از کشته شدن خود شود، بلکه بخواهد طرف را از بین ببرد. (تعلیم‌وتربیت‌دراسلام، ص۱۶۷) شهید مطهری —————————‏ ‏‏‏🇮🇷مجموعه‌ی فرهنگی سنگر🇮🇷 ‏🇮🇷سنگر جنگ نرم🇮🇷 ‏🇮🇷سنگر سردار دلها🇮🇷