#شرحی بر غزل ۳۲۸، استاد سعادت‏‌پرور، جمال‌آفتاب، جلد۶، ص۲۲۱ 🔹از اين غزل كه بر مزار خواجه هم نوشته شده، به خوبى می‌توان به شيعه‌بودن وى پی‌برد. 🔸استاد مرحوم علّامه طباطبائى (رضوان‌اللَّه تعالی‌عليه) می‌‏فرمود: «بنده گمان نمی‌كردم اين غزل از خواجه باشد، ولى كنار مزارش كه رفتم، بر من ثابت شد كه اين غزل از وى است.» (البته نفرمودند از چه طريق ثابت شد) 🔹در قصيده اوّل ديوان حافظ، چاپ قدسى هم، پس از آنكه به توصيف حقّ سبحانه و نعت رسول‌اللَّه صلى‌الله‌عليه‌وآله و امامان بزرگوار علىّ و حسن و حسين و عترتش عليهم‌السلام می‌پردازد، اشاره به استبصار خود می‌كند و می‌گويد: 🍃به جهل، بنده، ز پيش، آن چنان همى بودم‏ كه كس مباد چنان كآمدم در اوّل باز 🍃سپاس و منّت و عزّت خداى را، كه نمود رَهِ نجات و شدم از حيات برخوردار 🍃به دشمنان منشين، حافظا! تولّا كن‏ نجاتِ خويش طلب كن به جان ز هشت و چهار 1️⃣ https://eitaa.com/daftaremarefat