پیرامون حضرت امام موسی کاظم علیه السلام بسم الله الرحمن الرحیم وصلی الله علی محمّد وآله الطاهرین. ۱. مشخصات امام: - در تاریخ ۲۰ ذی‌الحجه‌ی سال ۱۲۸ ه‌ق در روستایی به نام ابواء از مادر ارجمندی به نام حمیده اهل بربر (آفریقا) به دنیا آمد. - در تاریخ ۲۵ رجب سال ۱۸۳ ه‌ق که ۵۵ سال از عمر شریفش گذشته بود، در زندان هارون، به دستور آن طاغوت و به دست سندی بن شاهک یهودی به شهادت رسید. اصولاً نوع ائمه علیهم السلام در اوائل سن بزرگ‌سالی به شهادت رسیدند؛ دلیل این امر آن بود امامان علیهم السلام مورد ستم و قهر و سلطه‌ی طواغیت زمان خود بودند و از این جهت هیچ‌یک از ایشان در زندگی‌شان یک روز خوش نداشتند. یکی از فلسفه‌های غیبت امام دوازدهم عجل الله فرجه هم همین ذکر شده که در وقت و زمانی ظهور کند که بیعت هیچ طاغوتی بر گردنش نباشد. ۲. اهمیت زیارت آن‌حضرت: شیخ صدوق از ابراهیم بن عُقبه روایت کرده، طی نامه‌ای از امام هادی علیه السلام پرسیده زیارت امام حسین علیه السلام در کربلا بالاتر است، یا زیارت امامین کاظمین علیهما السلام در بغداد؟! جواب جالب امام علی‌النقی علیه السلام از این قرار بود: زیارت ابوعبدالله علیه السلام مقدَّم است، ولی زیارت این دو امام ثوابش بیشتر و بالاتر است! سؤال! اگر زیارت امام حسین علیه السلام مقدم است، چطور ثوابش بیشتر نیست؟! اگر زیارت امامین کاظمین علیهما السلام ثوابش بیشتر است، چطور مقدَّم نیست؟! جواب: یک) امام حسین علیه السلام امام سوم و افضل از امامین کاظمین علیهما السلام است که امام هفتم و نهم هستند؛ طبیعی است زیارت آن‌حضرت بر ایشان مقدم باشد. دو) اما بیشتر بودن ثواب زیارت امامین کاظمین علیهما السلام دو دلیل دارد: - در بغداد دو امام مدفون هستند، در کربلا یک امام؛ طبیعتاً ثواب زیارت دو امام بیش از زیارت یک امام است. - در این جواب یک راز نهفته است و آن اینکه زیارت ایشان، دال بر قبول داشتن امام حسین علیه السلام است، اما اینطور نیست زیارت امام حسین علیه السلام دال بر قبول داشتن این دو امام باشد، چرا که انشعاباتی در شیعه اتفاق افتاد که بعضاً بعضی از شیعیان، در امامی توقف می‌کردند و امامت امام بعدی را نمی‌پذیرفتند. یا به امامت امامی غیر از امام برحق زمان معتقد می‌شدند. و اصولاً قاعده‌ای کلی می‌گوید زیارت هر امامی، به منزله‌ی اعتقاد به امامان قبل از اوست. و این، رمز قبولی زیارت و وجوب بهشت بر زائر است؛ چرا که فرموده‌اند زیارت با معرفت، پاداشش بهشت است و معرفت، یعنی قبول داشتن امامان علیهم السلام که صد البته منکر یکی از ائمه علیهم السلام، منکر همه‌ی ایشان است. از خود امام کاظم علیه السلام هم مثل پیامبر و دیگر امامان علیه وآله و علیهم السلام نقل شده که فرموده‌اند هرکس بدون شناخت امام زمانش بمیرد، به مرگ جاهلیت مرده است. البته زیارت امام رضا علیه السلام در این مسأله، از اهمیت بیشتر و امتیاز منحصربفردی برخوردار است و آن اینکه نه تنها به منزله‌ی قبول داشتن امامان قبلی است، بلکه اعقتاد به امامان بعدی هم از آن فهمیده می‌شود. لذا فرموده‌اند روز قیامت پرچم زوار امام هشتم علیه السلام از پرچم‌های زوار دیگر امامان علیهم السلام بالاتر است. ۳. حدیثی از امام کاظم علیه السلام: فرمود: إیّاكَ و الكِبر، فَإنَّهُ لایَدخُلُ الجَنَّهَ مَن كَانَ فِی قَلبِه مِثقالَ حَبَّهٍ مِن كِبر از كبر و خودخواهی بپرهیز، كه هركس در دلش به اندازه‌ی دانه‌ای كبر باشد، داخل بهشت نمی‌شود. «تحف‌العقول، ص‌۴۱۷» سؤال! هیچ‌کس نیست که در دلش بلاخره ذره‌ای از تکبر وجود دارد! پس یعنی هیچ‌کس بهشت نمی‌رود؟! جواب: اولاً تکبر گناه است و متکبر را هیچ‌کس دوست ندارد. دوماً منظور از این تکبر، نه مطلق تکبر، که تکبر در برابر خلیفةالله فی الأرض و امام واجب‌الاطاعه است. این تکبر هست که وجود ذره‌ای از آن در دل احدی، سبب محرومیّت او از ورود به بهشت است. وگرنه ما در نصایح ائمه علیهم السلام داریم که توصیه کرده‌اند: در برابر متکبر با تکبر رفتار کن. حضرت زینب سلام الله علیها جوری وارد مجلس ابن زیاد شد که آن سفاک ظالم متعجبانه پرسید این زن متکبره کیست؟! امام کاظم علیه السلام خود در این نصیحت بر همه پیشی گرفت، چرا که ذره‌ای تکبر در وجودش نبود. تا حدی که بعد از شهادت امام ششم علیه السلام، از ایشان پرسیدند شما امام هستید؟ فرمود نه! پرسیدند شما امام دارید؟ فرمود نه! فهمیدند امام خودش است!!! نثار روح عرشی حضرت باب‌الحوائج علیه السلام صلوات. والسلام علیکم ورحمةالله وبرکاته علی‌رضا احمدی ۸ اسفند ۱۴۰۰ ؛ ۲۵ رجب ۱۴۴۳ @sangareshohadababol