❃↫🌷« بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن »🌷↬❃ ✫⇠ #خاطرات_نورالدین_پسر_ایران ✫⇠قسمت :9⃣8⃣4⃣ ✍ به روایت سید نورالدین عافی 📖 شماره صفحه: 490 ـ از اینها هست. ـ آقا سید! رحیم یکی از خوباشو داره. اونو بگیر بده به من! بقیه دماغگیرا مطمئن نیستن! بعد رفتم سراغ رحیم که آنجا ایستاده بود: «آقا رحیم! آقا سید دستور دادن اون دماغگیرو بدی به من!» ـ بعله دیگه!... همه چیزای این سید نورالدین باید یک باشه! راست هم میگفت. لباس غواصی من در آستینها و پاهایش زیپ داشت و راحت پوشیده میشد در حالی که لباسهای دیگر فقط یک زیپ داشت و باید به کمک یک نفر دیگر پوشیده میشد. فینها هم خوب و بد داشتند، نوع کانادایی نرم بود و با آن میشد راحت و سریع حرکت کرد اما نوع ایرانی خشکتر بود و باید با نیرو آنها را در آب حرکت میدادیم. من طرفدار فینهای خوب بودم! رحیم شکایت مرا پیش آقا سیدفاطمی کرده بود. ـ این سید نورالدین همه وسایلش نمونه است! لباسش، فین هایش و... حالا دماغگیر منو میخواد! او حق داشت. ما در آموزش غواصی هم با مشکلات طبیعی مثل هوای سرد و شرایط ضعف جسمانی خود درگیر بودیم و هم با مشکلاتی که به ضعف امکانات برمی گشت، مثل همین لباسهای غواصی یا کمبود غذا که در یکی دو هفته اول آموزش آزاردهنده بود. بعد از حدود دو هفته وضع کاملاً فرق کرد. آنقدر غذا میرسید که بیشتر وقتها بچه ها گوشتش را میخوردند و برنج همیشه اضافی بود. در مورد امکانات، علاوه بر مشکلاتی که بعضی لباسها داشتند، اغلب لباسها اندازه بچه ها نبود و تعدادی از آنها از عملیاتهای قبلی مانده و مستعمل بودند. ادامه دارد...✒️ 🍃جهت تعجیل در فرج و سلامتی آقا و شادی روح امام و ارواح طیبه شهدا صلوات🍃 ว໐iภ ↬ @sangarshohada🕊🕊