نباید این‌چنین باشد که فرد بگوید: من انقدر صفت خبیث دارم، چطور یکی یکی آن‌ها را از خودم دور کنم؟ اینطوری نیست که مثلا بگویی امروز با این صفت مبارزه میکنم و فردا با یه صفت دیگه. این تو رو ناتوان و متحیر میکند. علی به تو می‌آموزد که تو حسن ظن به خدا پیدا کن، اگر بخواهی بترسی ترست نمی‌آید؛ اما وقتی به خدا سوءظن داری و بخواهی شجاع باشی، شجاعتت مصنوعی است. انسان وقتی حسن ظن به خدا ندارد، احسانش هم مصنوعی است. از این جهت هروقت یک احسانی کرده، حتما باید به مردم بگوید و یک منتی هم پشت سرش بگذارد. یا اگر کار خوبی کرده، عجب پیدا میکنه؛ چون این کارش مصنوعی بوده و ریشه نداشته. کسی که ظرفیت عمل خیر ندارد، نمی‌تواند عمل خیر بکند و آن را باطل نکند.. - تعلق -