ترامپ و انتخابات ایران بر اساس مقاله‌ای از دکتر عباس مطهری‌نژاد آیا در صورت پیروزی ترامپ در انتخابات آمریکا، او سیاست‌ گذشته خود در ایجاد فشار حداکثری بر ایران را دوباره از سر خواهد گرفت؟ و در صورت ورود ترامپ به کاخ سفید، پیروزی کدام نوع نگاه سیاسی در انتخابات ایران، موجب کاهش انگیزه آمریکا در تشدید فشار بر ایران خواهد شد؟ پاسخ: با صرف‌نظر از این موضوع که اصولاً سیاست خارجی آمریکا چندان وابسته به شخص نیست، و پیروزی ترامپ در انتخابات امریکا نیز به دلایل مختلف قطعی نیست، ولی به نظر می‌رسد که ترامپ حتی در صورت پیروزی در انتخابات، به دلایل زیر توانایی چندانی در ادامه سیاست فشار حداکثری بر ایران نخواهد داشت: تجربه ترامپ از رویارویی با ایران ترامپ با خروج از برجام و تحمیل فشار حداکثری، به دنبال عقد قرارداد جدید با ایران برای گرفتن امتیازات بیش‌تر بود. اما با وجود تلاش‌های بسیار در نهایت شکست خورد. خروج او از برجام نیز موجب نقدهای بسیاری بر علیه او شد، تا حدی که بعضی در داخل آمریکا او را به یکی از بزرگ‌ترین اشتباهات سیاست خارجی آمریکا متهم کردند. زیرا این کار به گسترش فعالیت‌های هسته‌ای ایران و کاهش نظارت‌های آژانس منتهی گردید. بنابراین به نظر می‌رسد که تجربه ترامپ در اعمال فشار حداکثری بر ایران، در نهایت به شکست سختی برای او انجامید که بعید است بخواهد دوباره آن را تکرار کند! شرایط جدید آمریکا، ایران و منطقه در شرایط جدید منطقه و جهان، آمریکا به‌دلیل مشارکت در جنایات اسرائیل، و همچنین هزینه‌های‌‌‌ جنگ اوکراین مورد نقد فراوان قرار گرفته و آزادیِ عمل قبلی خود را از دست داده است. همچنین قدرت دریایی آمریکا به ویژه در دریای سرخ به چالش کشیده شده و بعید است که حتی با حمله نظامی بتواند آن را جبران کند. شرایط داخلی آمریکا نیز زمینه‌ پذیرش یک جنگ جدید را ندارد. به علاوه آمریکا با چالش دیگری به نام چین و تایوان مواجه است. بنابراین ترامپ چاره‌ای به جز مدارای نسبی با ایران نخواهد داشت! کاری که هم اکنون نیز تا حدودی توسط بایدن در حال انجام است و موجب شده که آمریکا با برخی از خواسته‌های ایران موافقت کند که آزادی پول‌های ایران و عدم واکنش آمریکا به عملیات وعده صادق از جمله آن‌ها است تغییر در ابزارهای ایران و آمریکا ترامپ در دوره اول خود با دولتی در ایران سر و کار داشت که تنها دستاورد آن برجام بود و بنابراین به‌ هر قیمتی از آن محافظت می‌کرد. ترامپ نیز از این نقطه ضعف ایران آگاه بود و می‌دانست که دولت ایران در صورت خروج او از برجام، چاره‌ای به جز توافق جدید نخواهد داشت. البته ترامپ می‌دانست که این موضوع می‌تواند مخالفان برجام را در ایران جسورتر کند. اما تصور می‌کرد که با اوضاع نابسامان اقتصادی در ایران، مخالفان برجام نیز مجبور به پذیرش این شرایط شوند اما هم‌اکنون شرایط در ایران تا حد زیادی تغییر کرده است: ایران با انعقاد چند قرارداد بلندمدت، فروش نفت خود را تضمین نموده، و حتی با افزایش قدرت دریایی خود (همزمان با کاهش نفوذ دریایی آمریکا در دریای سرخ)، میزان فروش نفت خود را افزایش داده است. البته آمریکا هنوز هم می‌تواند ایران را در زمینه بانکی تحریم نموده و موانعی برای او ایجاد کند. اما با حضور ایران در قراردادهای چندجانبه، عضویت ایران در بریکس و شانگهای، و کاهش جایگاه دلار در مراودات مالی جهانی، قدرت آمریکا در این زمینه کم‌تر و هزینه اعمال تحریم‌ها بر او بیش‌تر شده است. ضمن اینکه تشدید تحریم‌ها به صورت خودکار به تقویت مراودات مالی غیر دلاری و تضعیف نقش دلار در صحنه جهانی منجر شده که برای آمریکا هزینه‌ساز خواهد بود! در پایان بد نیست که به یک دیدگاه کارشناسی دیگر در این زمینه اشاره کنیم که بر اساس آن، انتخابات در آمریکا تا حدودی مدیریت شده است و این تصمیم‌گیران پشت‌پرده هستند که با توجه به شرایط روز جهان و سمت و سوی سیاست خارجی آمریکا، به پیروزی یا شکست یک گزینه خاص کمک می‌کنند! بر اساس این دیدگاه، حضور اوباما و ترامپ در کاخ سفید دست‌کم تا حدودی متاثر از همین شرایط بوده است (سیاست هویج و چماق!). و حتی اینکه پس از شکست چماق ترامپ در گرفتن امتیاز بیشتر از ایران، هویجی به نام بایدن برای تطمیع ایران به قدرت رسید را نیز در همین راستا ارزیابی می‌کنند. در مجموع به نظر می‌رسد که بر خلاف ادعای غرب‌گرایان، اگر در ایران دولتی غرب‌گرا بر سر کار بیاید، نه تنها فرجی حاصل نمی‌شود، بلکه فشارها بر ایران تشدید شده و چه بسا احتمال پیروزی ترامپ نیز افزایش خواهد یافت. در حالی که با حضور دولت مقتدری چون دولت سیزدهم در راس قدرت، آمریکا به ناچار به سمت مدارای نسبی با ایران کشانده شده و از حجم فشارها نیز تا حدودی کاسته خواهد شد! متن مقاله اصلی در ندای اصفهان (۳۱۷) معرفی منابع و ابزارهای مفید @sarcheshme_danaee •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•