🔺🔺 ادامه ۲/۲🔺🔺
در پی اقدام شورای فرهنگ عمومی آذربایجان‌شرقی برای تعیین روز ملی تبریز، شاعران و نویسندگان این شهر با صدور بیانیه‌ای با تبیین ویژگی‌های ۲۹ بهمن، هماهنگی این روز با مصوبۀ شورای عالی انقلاب فرهنگی دربارۀ تعیین روزهای خاص و فرهنگ مردم آذربایجان، اهمیت تاریخی این روز و توصیف عظمت آن در کلام امامین انقلاب، خواستار تعیین این روز به عنوان روز ملی تبریز شدند. متن این بیانیه چنین است:
در سال ۱۳۸۷ برخی مسئولین از تعیین روز ۲۹ بهمن (قیام تبریز در ۱۳۵۶) به عنوان «روز ملی تبریز» خبر دادند. اما گویا در تداوم کشمکش‌های سیاسی و تلاش‌هایی برای تعیین روز دیگری (۱۴ مرداد، صدور فرمان مظفرالدین شاه برای تأسیس مجلس!)، موضوع در محاق رفت. در آذر ۱۳۹۸ خبر پیشنهاد ۱۴ مرداد به‌عنوان روز تبریز از طرف شهردار وقت تبریز منتشر شد! اما با تلاش تبیینی برخی پژوهش‌گران مبنی بر عدم ارتباط فرمان شاه در مرداد ۱۲۸۵ با قیام تبریز در مشروطه که در ۱۲۸۷ آغاز شد، عناصری که در صدد تحمیل ۱۴ مرداد بودند، گویا دست از اغفال سیاسی برداشتند! اما باز هم به دنبال تحمیل و تعیین روزی غیر از ۲۹ بهمن هستند!
🔸طبق مصوبۀ شورای عالی انقلاب فرهنگی، تعیین روز خاص، باید ویژگی‌هایی مثل موارد زیر را داشته باشد:
«اشاعه دهنده مبانی فکری انقلاب اسلامی/ برخورداری از مفهومی روشن و گویا/ موجب گسترش مبانی نظری و ارزش‌های اجتماعی و انسانی و رشد و شکوفایی استعدادهای کشور/ موجب تقویت غرور و حمیت ملی و روح وطن دوستی و عدم ایجاد روحیه خودباختگی در برابر فرهنگ و تمدن بیگانگان/ عدم تشتت در افکار عمومی و وحدت ملی»
در تاریخ تبریز، روزی مثل ۲۹ بهمن نمی‌توان یافت که با مصوبۀ شورای عالی انقلاب فرهنگی هم‌خوان باشد.
🔸امام خمینی در پیامی از قیام ۲۹ بهمن، به‌عنوان «نهضت عظیم» یاد کردند و این نهضت را «در راه حق و استقلال و آزادی طلبی و در حمایت از قرآن کریم» دانستند.
🔹 گوشه‌ای از توصیفات رهبر معظم انقلاب دربارۀ ۲۹ بهمن چنین است:
«در روز ۲۹ بهمن سال ۵۶، تاريخ ايران ورق خورد؛ يعنی يک مقطع تعيين‌کنندهٔ تاريخی بود.»
«من درود می‌فرستم به معنای واقعی کلمه به مردم آذربايجان، مردم تبريز و به آفرينندگان حماسهٔ بزرگ و فراموش‌نشدنی ۲۹ بهمن سال ۵۶»
«تبريزی‌ها قيام قم را تبديل کردند به قيام ملّی»(بهمن ۱۴۰۱)
«مردم تبريز...قضيّهٔ قيام را ملّی کردند؛ صدای فداکاری آنها به همهٔ کشور رسيد... کمتر از يک سال بعد هم بساطِ حکومت استبدادی سلطنتی واژگون شد؛ تاريخ‌سازی يعنی اين، مقطع تاريخی يعنی اين.»(بهمن ۱۴۰۱)
«بيست‌ونهم بهمن برای تبريز و برای همهٔ ما روز شکرگزاری است... چرا شکرگزاری؟ زيرا حادثه‌ای که در اين روز در تبريز به‌وجود آمد موجب ثمردهی انقلاب شد...» (۲۸ بهمن ۱۴۰۰)
«چند معنا در اين حادثهٔ بزرگ [قیام ۲۹ بهمن] وجود داشت:
اول، نشان دادن و منعکس کردن ويژگی‌های اخلاقی و خصلتىِ مردم تبريز و مردم آذربايجان؛ اين خيلی مهم است...
اولاً ايمان عميق دينی؛
ثانياً غيرت دينی؛
ثالثاً شجاعت؛
پس از اينها، مسئلهٔ موقع‌شناسی، و درک درست حوادث؛ اينها خيلی مهم است...»(۲۸ بهمن ۱۳۹۲)
♦️ پژوهش‌گران تاریخ و شاهدان و حاضران در نهضت عظیم ۲۹ بهمن، می‌دانند، اگر چه پرچم‌دار و پیشران قیام، روحانیت بود اما همۀ اقشار مردم و گرایش‌های سیاسی اعم از دانشجویان، کارگران، بازاریان، جوانان، پیران و... در آن شرکت داشتند.
🔸 برخی نیز در مقابل ۲۹ بهمن، روز اعلام رسمی مذهب تشیع در قرن دهم را مطرح ساختند! این در حالی است که اوّلا گرایش به تشیع از نخستین سال‌های ورود اسلام به آذربایجان و حضور برخی شیعیان در فرماندهی سپاه مسلمانان آغاز شده و طی ۹ قرن قبل از صفویه، حکومت‌های شیعی مانند آل مسافر، قراقویونلوها، غازان خان، الجایتو و...بر آذربایجان فرمان رانده‌اند. تعیین روزی در قرن دهم به‌عنوان اعلام مذهب تشیع، حامل این پیام نادرست است که گویی تبریز و آذربایجان از قرن‌دهم با شمشیر صفویه شیعه شده‌اند!
نکتۀ مهم‌تر اینکه تعیین روزی در پیوند با شاه با آموزه‌های دینی و فرهنگ مردم آذربایجان سازگار نیست. اقدامات مثبت شاهان صفوی نمی‌تواند بهانه‌ای برای پیوند روز تبریز با نام و حکومت آنان باشد.
♦️در این باره دیدگاه رهبر معظم انقلاب خواندنی است:
«اصلاً شاه نمی‌تواند خوب باشد. ملوکیّت بد است. ملوکیّت، به‌معنای مالکیت است. آن کسی که خودش را مَلک می‌نامد - یعنی پادشاه - مالکیتی نسبت به مردم و به‌اصطلاح رعیت خودش برای خود قائل است. در اسلام اصلاً ملوکیّت مردود است... خلافت و ولایت، نقطه مقابل ملوکیّت است. پادشاهان صفویه هم پادشاه بودند و ما اصلاً نمی‌توانیم از آنها دفاع کنیم...»(۱۳۷۷/۰۲/۲۲)
👇
🆔 ☫ @sardabir313 ☫