🌹🍁 نقل است که نیمه شبی چند دوست به قایق‌سواری رفتند و مدت زیادی پارو زدند. سپیده که زد با هم درگفتگو برآمدند که  چقدر راه رفته‌ایم؟ تمام شب را پارو زده‌ایم ! باید مسیری خیلی طولانی را پیموده باشیم... 💡 اما نور خورشید که دور و برشان را روشن کرد،  دیدند درست در همان جایی هستند که شب پیش بودند !!! * 💡آنان تمام شب را پارو زده بودند، ولی یادشان رفته بود طناب قایق را از ساحل باز کنند ! 💡در اقیانوﺱ بی پایان هستی، انسانی که قایقش را از این ساحل باز نکرده باشد هر چقدر هم که رنج ببرد، به هیچ کجا نخواهد رسید! * 🌹 قایق تو به کجا بسته شده است؟* 💡به بدنت؟ 💡به افکارت؟ 💡به ترسها و نگرانیهایت؟ 💡به گذشته ات؟ 💡به عواطفت...؟ *🔴 ترس، طناب است* *🔴 نومیدی طناب است* *🔴 باورهای اشتباه طناب است* 💡مهم نیست که چقدرعبادت میکنی؛ به عظمت و رحمتِ خدا که ایمان نداشته باشی، طناب بسته ای. 💡مهم نیست که چقدر کار و تلاش کنی، اگر به روزی بیکران خدا و ثروت بی نهایتش که به تو هم خواهد بخشید، ایمان نداشته باشی، همچنان فقیر خواهی بود. 💡تلاش زمانی جواب می‌دهدکه باورهای  " عالی" داشته باشی .... 🌹باور داشته باش امروز روز خوبی هست.* 🌹باور داشته باش از هر جا شروع کنی متولد خواهی شد * سلام و درود بر شما صبح زیبایت به خیر و خوشی روزت شاد و با برکت الهی به امید تو🌺🌺🌺🌺