🗣حال بنده، به همان راز و ناز برمي¬گردد«إِلَهِي إِنْ عَفَوْتَ فَمَنْ أَوْلَى مِنْكَ بِذَلِكَ» بارخدايا اگر تو مرا بيامرزي، از تو شايسته¬تر كيست كه اين كار را بكند «وَ إِنْ كَانَ قَدْ دَنَا أَجَلِي وَ لَمْ يُدنِني‏ مِنْكَ عَمَلِي فَقَدْ جَعَلْتُ الْإِقْرَارَ بِالذَّنْبِ إِلَيْكَ وَسِيلَتِي‏» خدايا من كه نمي¬دانم، اگر در علم تو اينگونه مقرر شده است كه اجل من نزديك است و مفارقت از دنيا براي من مقرّر و مقدّر شده است و عملي كه سبب قُرب و نزديكي من به تو شود، در پرونده¬ي اَعمالم و اَنبانم ندارم، تنها چيزي كه براي قُرب به تو دارم، در پيشگاه تو اقرار به گناه كردن است. 💚عزيزان من، ديديد گاهي در اين محاكمه¬هايي كه انجام مي¬شود، بازپرس به متهم مي¬گويد: اگر اقرار به گناه كني، من براي تو ✳️تخفيف مجازات مي¬گيرم، يعني اقراركردن خود زمينه¬اي براي تخفيف مجازات است. اينجا هم انسان مؤمن و موحّد در پيشگاه خدا عرض مي¬كند: خدايا، من اگر بادست خالي به پيشگاه تو سفر كنم، كه خيلي بد است؛ اما با دست خالي نيامدم، من گناهانم را به دست گرفته¬ و آورده¬ام، اين همان زبان دلال و ناز است. شما مي¬دانيد كسي اگر مي¬خواهد هديه¬اي پيش كسي ببرد، بايد هديه¬ي ارزشمند و نيكويي ببرد، گناه كه ارزشي ندارد بلكه ...💽 دامت بركاته.👈👈https://eitaa.com/sebqat14