🤔شما مي¬دانيد كسي اگر مي¬خواهد هديه¬اي پيش كسي ببرد، بايد هديه¬ي ارزشمند و نيكويي ببرد، گناه كه ارزشي ندارد بلكه وزر و وبال است،😳 پس چطور انسان مؤمن و موحّد، گناهان خود را روي دست مي¬برد،😳 اين همان نازكردن به خداست كه ما از امامان خود يادگرفته¬ايم اينگونه با خدا، مناجات كنيم: « وَ إِنْ كَانَ قَدْ دَنَا أَجَلِي وَ لَمْ يُدنني‏ مِنْكَ عَمَلِي فَقَدْ جَعَلْتُ الْإِقْرَارَ بِالذَّنْبِ إِلَيْكَ وَسِيلَتِي إِلَهِي قَدْ جَرْتُ عَلَى نَفْسِي فِي النَّظَرِ لَهَا فَلَهَا الْوَيْلُ إِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَهَا» خدايا من، بر خودم ستم كردم اينكه خيلي به خودم وابسته شدم و خودم را دوست ¬داشتم و خيلي به لذّات و هواهاي نفساني خود، تمايل داشتم. مي¬دانيد 💚عزيزان من، مهم¬ترين چيزي كه انسان را به زندگي در دنيا، اميدوار مي¬كند، حبّ¬ذات است و اگر احياناً انسان¬هاي عادي، عبوديّتي و اطاعتي مي¬كنند، در اثر حبّ¬ذات است. اما انسان¬هاي اوحدي، يگانه انسان¬هايي كه فقط براي حبّ و محبّت، زندگي و عبادت مي¬كنند، آن¬ها اولياء هستند و جايگاه خاصّي دارند. لكن توده¬ي99% انسان¬ها يا براي طمع بهشت خدا را عبادت مي¬كند يا براي ترس از جهنّم، كه طمع بهشت و ترس جهنّم، براي حبّ ذات است؛ چون خودم را دوست دارم، مي¬خواهم بهشتي باشم و چون خودم را دوست دارم، نمي¬خواهم جهنّمي باشم. همه¬ي اين حركت¬ها بر اثر حبّ ذات است، منتها اگر اين حبّ¬ذات در مسير درستي باشد، انسان را به مقصد مي¬رساند وگرنه فلها الويل! واي بر من، واي برمن، «إن لم تغفر لها» اگر گناهان مرا نيامرزي و سرپوش بر آن¬ها نگذاري.https://eitaa.com/sebqat14