در کشور ما امثال کسانی رو در عالم هنر برجسته می کنند که هیچ قرابت فرهنگی و اعتقادی ای با مردم ندارند و فیلم هاشون هم جز در جشنواره های خارجی جای دیگه دیده نمیشه و برای مردم دنیا مهم نیست یعنی نه برای مردم داخل ایران اهمیتی دارند نه برای خارجی ها اهمیتی دارند نه اثرگذارند نه کمکی به جامعه و فرهنگ می کنند بلکه ضرر هم می زنند اما کسانی مثل مرحوم سلحشور همیشه مورد هجمه شون بودن و صد افسوس که ما هنرمندی مثل مرحوم سلحشور رو باید انقدر زود از دست بدیم در حالی که میتونستیم خیلی از وجودش بهره ببریم اما یوسف پیامبر به حدی اثرگذار و پر مخاطب بوده که 20 سال بعد از اون دوران همچنان اثرش روی مردمی که این سریال رو دیده باقیه و از دوباره دیدنش لذت می برند یک هنرمند اینطور باید هنر از وجودش سرازیر بشه که حتی وقتی نیست اثرش اون هم اثر مثبت و درخشان که متصل هست به وحی الهی و قرآن اینطور بدرخشه یوسف پیامبر تا کنون به زبان های مختلفی از جمله انگلیسی/عربی/اردو/ترکی/فرانسوی/اسپانیایی و ... دوبله و در کشورهای مختلفی پخش و بازپخش شده. جدای از اون در شبکه های اجتماعی مثل یوتیوب میلیون ها بار به زبان های مختلف دیده شده به طوری که اگر این میزان رو جمع بزنیم ممکنه به عدد یک میلیارد بازدید یا چیزی نزدیک به اون برسیم. زمانی مرحوم سلحشور از میزان بازدید این سریال می گفت و رسانه های غرب گرا ایشان را تمسخر کرده و مخاطب داشتن سریال یوسف پیامبر را زیر سوال می بردند... اما زمان که گذشت معلوم شد چه کسی حقیقت را گفته بود افسوس بزرگ این است که چرا سریال هایی مثل یوسف پیامبر انقدر دیر به دیر باید تولید شوند و در دهه 90 ما یک سریال قرآنی یا تاریخی مثل آن نداشتیم در حالی که این دست سریال ها هستند که می توانند اهداف فرهنگی ما را محقق کنند و هم در داخل ایران هم خارج از کشور تبدیل به پر مخاطب ترین سریال ها شوند. و تاسف دیگر برای این که چرا هنرمندانی مثل مرحوم سحلشور انقدر نادر هستند و مسئولین به جای پروراندن چنین هنرمندانی کسانی رو که ذره ای شباهت به ایشان ندارند بزرگ کردند و این چنین میشه که با از دست دادن یک هنرمند مثل ایشان جای خالیش پر نمیشه. 👆🏻https://eitaa.com/sedaye_irani