"بانو حسنیه در دربار هارون" فصل دهم... یاران من!آن زمان که فرعون به دنبال موسی بن عمران(ع)بود و برای از بین بردن او شکم زنان باردار را می شکافتند و اطفال را می کشتند،چون مادرش او را به دنیا آورد،به مادرش گفت: مادر!مرا در تابوتی گذار و به دریا انداز. مادرش از سخن او به وحشت افتاد و گفت:پسرم!می ترسم در دریا غرق شوی. موسی گفت:مادر،مترس که حق تعالی حافظ من خواهد بود و مرا به سلامت به تو باز خواهد گرداند. پس مادرش او را در صندوقی نهاد و آن را به آب دریا انداخت. آب او را به ساحل رود برد و خدای متعال وی را به سلامت به مادرش باز گردانید،چنان که می فرماید: "به او گفتیم که او را در تابوتی گذار و به دریا افکن،تا دریا او را به کرانه ساحل آورد تا دشمن من و او،او را از دریا گرفته و مهری از خود به جانت انداختم تا در منظر من پرورش یابی(طه،39و40)" چنان که زمانی که عیسی(ع)نیز متولد شد به مادرش گفت: محزون مباش و سخنی مگو،روزه سکوت بگیر و به فرزندت اشاره کن. مادرش نیز چون مشرکین به او اعتراض کردند به عیسی(ع)اشاره کرد که با او سخن بگوئید.عیسی(ع) در آغوش مادر لب به سخن گشود و گفت: ای مردم!آگاه باشید که من بنده خدا هستم که خدا مرا به نبوت برگزید و کتاب آسمانی عطا فرموده و مرا در هر جا که باشم مبارک قرار داده و به ادای نماز و زکات،وصیت فرموده...(مریم،29تا31) پس می بینید که عیسی(ع) در هنگام ولادت سخن گفت و خدای عز و جل،کتاب و نبوت به وی ارزانی داشت و او را به بر پا داشتن نماز و ادای زکات امر نمود و این در حالی بود که بیش از سه روز از تولد او نگذشته بود... ادامه دارد... #سدرةالمنتهی ─┅═ೋ❅🕋❅ೋ═┅─ ____🍃🌸🍃____ https://eitaa.com/joinchat/1790967818C763ece4c90 ─┅═ೋ❅🕋❅ೋ═┅─