در سپهر سیاست‌ورزی ملل،کمتر رویدادی را می‌توان سراغ گرفت که به اندازهٔ انقلاب اسلامی،تاروپود نظم دیرپای غربی-شرقی را برهم زده باشد.دوازدهم فروردین ۱۳۵۸، نقطهٔ عطفی است که در آن، گفتمان حکومت‌ اسلامی با عبور از نظریه‌های سکولار ماکیاولیستی، در کالبد جمهوری اسلامی متجلی شد.این روز،یادآور آن رفراندوم تاریخی است که ۹۸.۲درصد از ملت ایران،با خرد جمعی خویش،نظریه ولایت فقیه امام خمینی(ره) را به مثابهٔ آلترناتیوی انقلابی دربرابر پارادایم‌های لیبرال‌دموکراسی و تمامیت خواهی شرقی به رسمیت شناختند. امام عظیم الشأن،با ژرف‌نگری تاریخی خویش،جمهوری اسلامی را به عنوان تئوری‌پردازی نوین در گفتمان حکمرانی معاصر عرضه نمود.این نظریه که ریشه در فقه سیاسی شیعه داشت،برای نخستین بار پس از عصر غیبت،مشروعیت الهی و مقبولیت مردمی را در قالب نهاد ولایت فقیه تلفیق نمود.امروز،پس از چهار دهه،این الگوی حکمرانی تحت هدایت حکیمانهٔ امام خامنه‌ای عزیز،به سنتزی بی‌قرین از ثبات ساختاری و پویایی گفتمانی بدل شده است. ملت ایران در این چهل‌وپنج سال،با حضور حماسی در عرصه‌های مختلف اثبات کرده‌اند که مردمسالاری دینی نه یک پارادوکس،که واقعیتی انکارناپذیر است.این همان عقلانیت سیاسی‌ست که ملت های اسلامی منطقه را بیدار کرد و همگان را به تحسین انقلاب اسلامی واداشت. جمهوری اسلامی ایران به مثابهٔ ام‌القُرای جهان اسلام، الگویی تمدنیست،الگویی که با تمسک به اجتهاد پویای شیعی و عقلانیت انقلابی،راه سومی را در برابر افسون‌زدگی لیبرالیستی و جمود تکفیری گشوده است. 💠 ستاد امر به معروف و نهی از منکر شهرستان بهشهر @DAEYAN_OMMAT_BEHSHAHR