. • ‍ ‍ . بسـم الله الـرحمن الـرحیـم . 💠‌ الان ڪه این نامه را برایت مے‌نویسم، شب قـدر است و شب شهـادت حیـدر کـرار (ع) و در فضاے ملڪـوتے بین‌ الحرمین - صبر و مصیبت و تحمل مشڪلات و سختے‌ها، بین‌الحرمین- دو مظلـومه، دو شهیـده، یڪے خانم زینب ڪبـرے (روحے فداها) و دیگرے بنت‌الحسین، خانم رقـیه (سلام‌الله علیها) هستم و به یادتم. 🌷نمے‌دانے بارگـاه ملڪـوتے ۳ ساله امام حسین الان هم چقدر غـریب است؛ در محل یهودے‌ها، در مجاورت ڪاخ ملعون معاویه و در محاصره وهابےهاے وحشے و آدمڪـش. 🌷چه بگویم از اوضاع اینجا ؟! تاریخ دوباره تڪرار شده و این بار ابناء ابوسفیان و آل‌سفیان بار دیگر آل‌الله را محاصـره ڪرده‌اند؛ هم مـرقد مطهـر خانـم زینب ڪبری و هم مرقـد مطهر دردانه اهل بیت، رقیـه (سلام‌الله علیهما). ولے این بار تـن به اسارت آل‌الله نخواهیم داد، چرا ڪه به قول امـام(ره) مـردم ما از مردم زمان رسـول‌الله بهترند. ◼️فرازے از نامه شهید محمود رضا بیضائے که شب شهادت امیرالمؤمنین(ع) در سوریه برای همسر معززش نگاشته . .