اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم قصیده مدح امام زمان عجّل الله تعالی فرجهُ الشّریف بردار تیغِ غیرتِ سردارِ خیبر را تا که ببیند این جهان تکرارِ حیدر را از کعبه تا شام و فلسطین و یمن باید با دیده‌های خود ببیند شورِ محشر را با گردشِ شمشیر نَه... با گردشِ چشمَت آقا به پا کُن دولتِ اللهُ اکبر را تکیه بزن بر کعبه با ذکرِ علی مولا آرام کن با این خُروشت قلبِ کوثر را روزِ تقاصِ ظلم و جَبرِ جِبت و طاغوت است خشنود کن مظلومِ بی‌حامی و یاور را تنها قرارِ بی‌قراری‌هایِ زهرایی آقا بیا و شاد کن یک بار مادر را پُر کن حرم را با دمِ نابِ اَناَالمهدی همراه با خود کن عموجانِ دلاور را جانِ رقیّه آمدی یک روضه مهمان کن در صحنِ آن دردانه‌یِ بی‌خانه نوکر را بیت‌المقدّس بی‌قرارِ انقلابِ توست باید ببیند قبله قبله‌گاهِ آخر را حتماً سپاهِ قدس با قاسمْ سلیمانی یک بار با تو می‌کند تسخیر خیبر را بیت المقدّس... سامرا... مشهد... مدینه... طوس دارند بر سر شوقِ وصلِ رویِ گوهر را ای ماهِ آلُ الله یامهدی سلامُ الله هموار کن راهِ وصالِ کوی دلبر را آقا دلِ ما کربلای با تو می‌خواهد با خود ببر این اربعینِ دلتنگ و مضطر را روضه بخوان با گریه در صحنِ عموجانت با ما بگو رازِ دو دستِ آب آور را مَشک و عَلَم افتاد حُرمت از حرم پر زد چنگی رسید از راه و با خود برد معجر را آویزه‌یِ دردانه شد رنگی زبانم لال باید بگیری خود تقاصِ آهِ دختر را ۱۴۰۰/۱/۷📃 @sehreashk