اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم مُسمّط مربع - شهادت امام جعفر صادق علیه السلام چشمِ زائرها به دنبالِ ضریح و گنبدِ تو تکّه‌سنگی بی‌نشان تنها نشانِ مرقدِ تو ظاهراً پایان ندارد دردهایِ بی‌حدِ تو مثلِ عمّه‌جان شده مشهور رفت و آمدِ تو کودک و پیرِ حرم دنبالِ مَرکب می‌دویدند ذکرِ واویلا حسین و وای‌زینب می‌شنیدند کوچه شد کرب‌و‌بلا پایِ برهنه می‌دویدی طعنه و زخمِ زبان از دشمنِ مادر شنیدی دستْ‌بسته بُردنت غمهایِ مولا را چشیدی برقِ شمشیرِ ستمگر را اگر چه خوب‌ دیدی... خواهرت هرگز ندیده پیکرت را بینِ گودال بعدِ تو آتش نَیفتاده رویِ دامانِ اطفال بی عبا و بی‌عمامه... پابرهنه... رفتی آقا تو زمین خوردی و خندیدند اهلِ طعنه آنجا ناسزا گفتند و خون شد بینِ کوچه قلبِ زهرا از نفس افتاده‌ای و می‌زنی تو دست و پا... تا... در مدینه پا بگیرد روضه‌یِ اربابِ بی‌سر دست و پا می‌زد حسینِ تشنه و می‌دید مادر روضه یعنی پنجه‌ای در مویِ سر پیچید وُ بعداً... با لگد شد پشت و رو جسمی و خواهر دید و بعداً... خنجرِ ظالم پسِ سر بود او خندید و بعداً... سر جدا شد خولی آمد تُحفه را دزدید و بعداً... او به سویِ کوفه می‌رفت و سواران سویِ گودال زینتِ دوشِ نبی شد پیکرِ تو سخت پامال پیر را کشتند و پیشِ چشمِ خواهر کِل کشیدند چشمشان افتاد بر انگشتر اَنگشتی بریدند گوشواره برده و گوشِ گُلِ خیمه دَریدند خیمه‌ها آتش گرفت و کودکانی می‌دویدند ندبه‌هایِ کربلا و گریه‌هایِ پیرِ مَکتب العجل گوید بیا تنها اُمیدِ قلبِ زینب @sehreashk