اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم غزل مناجات و روضه‌یِ امام حسین علیه‌السلام از دستِ کارهای خودم خسته‌ام خدا کِبر و غرور و کذب و حسد غیبت و ریا تو یکسره عنایت و لطف و کرامتی من یکنفس تَزلزل و عصیانم و خطا گاهی زدم به دستِ خودم ریشه‌یِ خودم گاهی گناه می‌کِشدم تا به ناکجا؟! در سجده‌هایِ من اثری از اِنابه نیست هر روز توبه می‌شکند گوش و دیده‌ها دیگر اِفاقه‌ای نکند این نمازها تنها علاجِ زخمِ دلم چیست؟! کربلا تنها علاجِ نوکر ارباب روضه است با آن دو رکعتی که شود در حرم اَدا من زیر قُبِّه‌یِ تو خدا را شناختم وَجهُ اللَهی وُ صورت و صوتِ تو آشنا باور نمی‌کنم سرِ پیراهنی شده بالایِ پیکرِ تو هیاهو و زیرِ پا... مانده تنی که بی‌سر و عریان و زخمی است ندبه شده نوایِ سری رویِ نیزه‌ها @sehreashk @sehreashk_hoseinimani