مرحوم آقا نجفی‌قوچانی دركتاب سياحت شرق درباره نـماز شـب و دقّت در ايـن كه بـرای كـسی ايجاد نكنند مینويسد در ايـن حجره تازه كه حجره ‌هامان وصل به هم بود از ميـان طاقچه سـوراخ نموديـم و ريسمانی در آن كشيـديـم كـه يـك سـر ريسمـان در حجـره رفيق بود و يك سر آن در حجره من وقت خـواب ، آن سر را رفيقم به پا يا دست خود می ‌بست و اين سر ريسمان را من به دست خـود می بستم ، كه سحـر هر كـدام زودتر بيدار شديم ديگری را بدون ايـن كـه صـدا بزنيم، توسط‌همان ريسمان بيدار كنيم كه مبادا طلبه‌ای از صدای ما بيدار شود و راضی نباشد از ابتـدای جـوانی خـود را بايـد به عبـادت هـا به خصوص نماز شب عادت بدهيم و خـود را با اين كارها مأنوس نماييم و بايد به ايـن نكته توجّه نمايند كه فرزندانشان را با نماز و فلسفه و آثار آن آشنا نمایند @seiro_solook_ta_khoda