استاد علیپور: این #عالم، نشان‌دهنده حقایقی است که اهل معرفت، به برکت پاکی نفس، هرچه که در این عالم می بینند، متوجه به #حقیقت آن می شوند و مجاهده می کنند تا به آن حقیقت برسند.
🔻 اگر این مجاهده، قدرت پیدا کند و این نورانیت، قوی بشود، می رسد به آنجا که دیگر در این عالم، هیچ چیز مستقلی را به عنوان موجود مستقل #نمی‌بیند و هر چه را می بیند، در #نور می‌بیند، نه در #آینه.
✨ در آینه‌های ظاهری هم همین است. اگر فرد، سطحی نگاه کند، تصویری را که می بیند، در آینه می بیند. اما اگر دید، عمیق تر باشد، می بیند که آنچه را که می بیند، در نور می بیند و می‌بیند که آن شیشه، بی خاصیت و جسم کدری بیش نیست.
📌 آنچه هست، در #نور هست. آنهایی که به پاکی قوی تری می رسند، می بینند که در این عالم هیچ چیز مستقلی وجود #ندارد، بلکه تابش #نور_وجود است بر #عدم و از عدم، یك نمودی پیدا می شود.
☘️ برای درك، می توان سایه را مثال زد .
«وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمْ مِمَّا خَلَقَ ظِلَالًا.» مرحوم علامه طباطبایی (ره) در مورد به کار بردن لفظ «جَعَلَ» در این آیه می فرماید: چرا نفرموده سایه را خلق کرد؟ بلکه فرمود در آن چیزهایی که خلق کرد، سایه قرار داد، برای اینکه بفهماند که سایه یك امر عدمی است و خلقی نیست و به خلق موجودات دیگر پدید می آید، نه خلق مستقل.