♦️کسی که هنوز به آن درجه از درک و شناخت و معرفت لازم در معاشرت‌ها و ارتباطاتش با دیگران نرسیده، - جایی که باید سکوت کند پرحرفی می‌کند. - جایی که باید صبحت کند و از حقی دفاع کند، سکوت پیشه می‌کند. - جایی که باید نسبت به رفتار طرفِ مقابل، عکس العمل لازم و قاطع را داشته باشد، سست عمل می‌کند. - جایی که باید خشم ممدوح داشته باشد، نرمی و ملایمت از خود نشان می‌دهد. - جایی که باید در کار خود اخلاص داشته باشد و نظر بر غیر نداشته باشد، نظرش به تشکر، ستایش و مدح دیگران است. - جایی که باید تولّی و تبرّی داشته باشد و در دوستی‌ها و روابط و محبت کردن‌ها حد و اندازه نگه دارد، دچار افراط و تفریط می‌شود. ♦️چنین شخصی ذهنیت دیگران نسبت به خودش و اینکه دیگران در موردش چه فکری می‌کنند و اینکه آیا او را بد و یا خوبش می‌دانند، از نان شب برایش مهمتر است و ساعتها به خود گیر می‌دهد و دیگران و محتویات ذهنی خود را سبک و سنگین می‌کند، تا یک ذهنیت مثبتی از خود در دیگران بیاید و ساعتی حاضر نیست از این بازار شخصیت بیرون بیاید و دمی به خود استراحت بدهد و آخر سر هم‌، جز سرخوردگی، خستگی و کوفتگی چیز دیگری عایدش نمی‌شود. ♦️اگر وی برای لحظاتی چشم واقع بینش را باز می‌کرد،  متوجه این حقیقت مهم می‌شد که اگر قرار بود دیگران وی را تأیید نموده باشند تا الان باید تأیید کرده باشند، اگر قرار بود از ذهن و فکر و خیالی که ریشه در دیگران دارد، به جایی برسد، تا الان باید رسیده باشد؛ پس اینکه یک عمر داریم درجا می‌زنیم و در خود تکرار می‌شویم و هنوز سرجای اول‌مان هستیم این خود بهترین دلیل است که باید نسخه دیگران را پیچید و کنار گذاشت؛ چون از راه ذهن و اندیشیدن به دیگران به جایی نخواهیم رسید و این چرخه تا پایان عمر ادامه خواهد داشت. ساعتی میزان آنی ساعتی موزون این     بعد از این میزان خود شو تا شوی موزون خویش __ 🔰کانال معرفتی اخلاقی سِیر و سُلوک 🆔️@seirusolok