👁‍🗨 نگاه تحلیلگران: "با اینها می‌خواهید گام دوم را بردارید؟" 👈 حمیدرضا جلایی‌پور، عضو شورای مرکزی حزب اتحادملت، در یادداشتی برای "راهبرد" نوشت: ✍ پس از این همه تبلیغات درباره مجلس انقلابی یازدهم، کافی است یک مرور گذرا بر عملکرد رئیس این مجلس بیاندازیم. ✍ ما این روز‌ها شاهدیم که جناب قالیباف: نه توانسته مجلس را اداره کند و نه حتی توانسته معضلات اولیه اقتصاد و بودجه کشور را متوجه شود، کلامش این خامی را نشان می‌دهد؛ او در سفر به روسیه نشان داد یک سفر خارجی را نمی‌تواند سروتهش را بفهمد و بی‌جهت از رهبری مایه گذاشت. ✍ دیروز (دوشنبه، چهارم اسفند) هم، قالیباف با ارسال توئیتش (در واکنش به گفت‌وگوی رییس آژانس و سازمان انرژی هسته‌ای) نشان داد حتی در فضای خبری «برجام» هم نیست و نتوانست سروصداهای بی‌خاصیت مجلس را مدیریت کند، خودش هم یکی از شلوغ‌کنندگان بود. ✍ این از مجلس، حالا به کف خیابان نگاه کنید. محمود احمدی‌نژاد هم با گردن کلفت می‌آید و با صدای بلند دروغ می‌گوید و ادعا می‌کند: در همه دوران‌های جمهوری اسلامی اعتراضات مردمی داشتیم و تنها در دوره او اعتراض نداشتیم! ✍ شدیدترین و وسیع‌ترین اعتراضات پس از انقلاب را در سال ۸۸ تا ۹۹ را، ده‌ها شهید را، هزاران سال زندان روزنامه‌نگاران، فعالان مدنی و سیاسی را و صدها دانشجوی ستاره‌دار را، (خصوصا بردن ایران به زیر ساتور تحریم‌ها را) راست راست کتمان می‌کند! وقاحت هم حدی دارد... ✍ اما ظاهرا تا اینجا برای حاکمیت استصوابی، اشکال ندارد چون مردم هزینه‌داده بی‌پناهند و احمدی‌نژاد هم برایشان به سبک گذشته «یکه‌زیاد» می‌گوید-خب بگوید! ✍ ولی شما به نوع عمل احمدی‌نژاد علیه حاکمیت در کف خیابان در روزهای اخیر نگاه کنید. احمدی‌نژاد به‌جای اینکه جواب حداد‌عادل (رییس سابق مجلس) را در دفترش با مصاحبه با یک نشریه بدهد، در اوج «بی‌اصولی» می‌آید کف خیابان و برای حاکمیت پیام می‌فرستد و شاخ‌وشانه می‌کشد و راست‌راست اتهام دروغ می‌زند، و صریح حاکمیت را تهدید می‌کند که ببین: من اینجام و ول کن نیستم! ✍ جالب است که همین احمدی‌نژاد هفت‌رنگ، چند ماه پیش با گفت‌وگوهایش دنبال جذب طرفداران ترانه‌های داریوش، گوگوش و هایده بود؛ ولی این‌بار در کف خیابان بچه حزب‌اللهی‌ها را (یا پایگاه مردمی حاکمیت) را با حربه دروغ خطاب قرار می‌دهد و تحریک می‌کند. ✍ حرف من جدید و بدیع نیست و ساده است. ایران در خاورمیانه شکننده قرار دارد. حرفم با حاکمیت ایران این است که این حاکمیت با این «مدیریت استصوبی» و پرهزینه به کجا می‌خواهد برود؟ ✍ این حاکمیت در گام اول با وجود میلیون‌ها ایرانی جان‌برکف و شخصیت‌هایی مثل امام، بهشتی، رجایی، باهنر، خامنه‌ای، هاشمی، میرحسین، خاتمی و روحانی به این‌جا رسیده است که این رییس مجلسش هست و این هم رییس‌جمهور سابقش هست و این‌هم (حدادعادل) رییس مجلس سابقش هست! ✍ و اینک قالیباف در اوج نپختگی برای تاثیر‌گذاری بر افکار مردم به «سفر بی‌هدف روسیه» متوسل می‌شود و احمدی‌نژاد با حربه دروغ و در کف خیابان می‌خواهد مردم‌انگیزی کند. ✍ مثل روز روشن بوده و هست که با «مدیریت استصوابی» و با امثال احمدی‌نژاد، قالیباف و بذرپاش‌ها گام دوم که هیچ، بلکه دستاوردهای گام اول هم به حراج گذاشته می‌شود. ✍ کدام کشوری توانسته با حاکمیتی که با مدیریت استصوابی شایستگان سرزمینش را حذف می‌کند؛ قدم در راه پیشرفت مداوم، همه‌جانبه، عادلانه و عزت‌پخش بگذارد؟ ✍ حاکمیت‌ها تا سرپا هستند، باید بیماری‌های خود را (مثل مدیریت استصوابی) درمان کنند و کشور را به صحنه جولان «مردم‌انگیزان دروغ‌زن» تبدیل نکنند. ✍ 📡 @enghelabiyon