🔻مانند ماهیِ در آب 🔰اگر طلبه آن عالَمی که باید در آن باشد را بشناسد، مسائل برایش روشن شده و خود تکلیف خود را خواهد دانست. خودش می‌فهمد که چه درسی را باید بخواند و چقدر و چگونه باید بخواند و چه موقع تبلیغ برود؟ اما آنکه هنوز وارد آن عالَم نشده باشد همواره سرگردان بوده و دائما به دنبال آینده می‌دَوَد و نمی‌تواند در "حال" مستقر شود. 💢درحالی که امیرمومنان(ع) می‌فرمایند: نگو فردا یا پس‌فردا چنین و چنان خواهم کرد، آنهایی که قبل از تو هلاک شدند به جهت آرزوهای بلند و فردا فردا گفتن‌ها بود.(1) 🔺کسی که عالَم خود را پیدا کرد به حفظ آن می‌کوشد و به تقویت آن فکر می‌کند نه به انتهای آن. مانند ماهی که وقتی در آب است برای در آب ماندن تلاش می کند. مولوی می گوید: هر که او ماهی نباشد جوید او پایان آب هر که او ماهی بُود کی فکرت پایان کند ♨️شاخصه مهم حوزه باید این باشد که طلبه در آن دارای عالَم باشد و برای خود عالَم پیدا کند. برخلاف دانشگاه که در فضای فرهنگ مدرنیته شکل گرفته است و دانشجو در آن فضا اصلا عالَم ندارد. زیرا «نظر به عالَم وجود و اُنس با مقام وحدانی» در فضای دانشگاه نهادینه نشده است. 🖇 حاشیه صراط؛ یکی از آفت‌هایی که اخیرا طلاب دچار آن شده اند، آفت دنشگاهی شدن فضای حوزه و فاصله گرفتن طلاب با آن فضای طلبگی و عالَم طلبگی است که باعث شده عده‌ای از طلاب در امر طلبگی خود سست و احیاناً بی‌هدف شوند. 🔻🔻🔻🔻 1) بحارالانوار، ج 70، ص 75 🔻عضو صراط شوید. @serat_zanjan