🔴 حسرت شهید مطهری از نبود گشت ارشاد و امر به معروف در جامعه
«فرمود: «انَّ الْامْرَ بِالْمَعْروفِ وَ النَّهْی عَنِ الْمُنْکرِ سَبیلُ الْانْبِیاءِ» همانا امر به معروف و نهی از منکر راه همه پیامبران است «مِنْهاجُ الصُّلَحاءِ، بِها تُقامُ الْفَرائِضُ وَ تَأمَنُ الْمَذاهِبُ وَ تَحِلُّ الْمَکاسِبُ وَ تُرَدُّ الْمَظالِمُ وَ تُعْمَرُ الْارْضُ» [1] [شیوه همه صالحان است]، واجبات خدا به این وسیله بپا داشته میشود، راهها به این وسیله امن میگردد، کسبها به این وسیله حلال و مظالم به این وسیله بازمی گردد، زمین به این وسیله آباد میشود.
♦️شما از اینجا بفهمید که حوزه امر به معروف و نهی از منکر تا کجاست؛ تا حدود آبادشدن زمین.
خدا میداند آدم گاهی که یک چیزهایی را میبیند و در تاریخ اسلام مطالعه میکند، دود از کلّهاش بلند میشود که ما چه بودیم و چه شدیم! دلم میخواهد این کتاب الاحکام السُّلطانیه ماوردی را- که یکی از معتبرترین کتابهای اسلامی است و مخصوصاً اروپاییها و مستشرقین روی آن خیلی حساب میکنند- مطالعه کنید. این کتاب، نظامات اجتماعی اسلام را در حدود هزار سال پیش بیان کرده است. ببینید چه نظاماتی در دنیای اسلام بوده و اصلاً امر به معروف و نهی از منکر چه معنیای داشته و چه میکرده است! از آن مهمتر کتابی است به نام «معالم القربة فی احکام الحِسبة» که خوشبختانه این کتاب را ظاهراً یک مستشرق فرنگی از یکی از کتابخانههای ترکیه درآورده و چاپ کرده است. این کتاب در قرن نهم نوشته شده. «حِسبه» در آنجا یعنی همان امر به معروف و نهی از منکر. اصطلاحی بوده که از قرن دوم هجری، امر به معروف و نهی از منکر را «حسبه» میگفتهاند. «محتسِب» که شما میبینید در اشعار ما آمده است، یعنی آمر به معروف و ناهی از منکر. آن تشکیلاتی که در کشورهای اسلامی به نام تشکیلات حسبهای یا احتسابی بوده است، افرادش یعنی آمرین به معروف و ناهین از منکر را میگفتند «محتسب» که در اصطلاح شعرای ما زیاد آمده است. مولوی، حافظ و سعدی این لغت را استعمال کردهاند... وقتی انسان این کتاب را مطالعه میکند که اصلاً امر به معروف و نهی از منکر چه مفهومی داشته، میبیند سراسر زندگی را دربر میگیرد.
♦️تمام کارهایی که امروز شهرداریها انجام میدهند، جزء امر به معروف و نهی از منکر بوده است. تمام کارهایی که شهربانی انجام میدهد نیز در حوزه احتساب بوده است. در همین کتاب آمده است که یکی از وظایف محتسب این است که وقتی دم دکان بقالی میرود و میبیند روی ظرفهای ماست باز است و مگس مینشیند، باید بقال را موظف کند که روی ظرف ماست خودش را بپوشاند؛ لباسهای آن بقال را نگاه کند که کثیف نباشد؛ آن پیشبندی که میبندد، چند روز یک بار یا هر روز عوض کند، بشوید؛ در حمامها چه بکنند؛ در مسجدها چه بکنند و... وقتی آدم اینها را میبیند، میگوید خدایا! این ما بودیم که چنین روزی داشتیم و این ما هستیم که به چنین روزی گرفتار هستیم؟! خدایا این ما هستیم که در روایات کافی ما و در تمام کتب فقهی ما میگوید امر به معروف آن چیزی است که زمین بدان آباد میشود (وَ تُعْمَرُ الْارْضُ)، «وَ ینْتَصَفُ مِنَ الْاعْداءِ» با امر به معروف و نهی از منکر میشود از دشمن انتقام گرفت؛ یعنی امر به معروف و نهی از منکر را زنده کن تا بتوانی در مقابل اسرائیل بایستی. اگر در مقابل اسرائیل ناتوانی، ریشهاش را از چند صد سال پیش پیدا کن که امر به معروف و نهی از منکر را از میان بردی، در نتیجه دشمن بر تو مسلط شد. «وَ یسْتَقیمُ الْامْرُ» بدین وسیله است که کارها همه بر روی اساس استواری قرار میگیرد.»
📚حماسه حسینی، ج۱، ص۲۹۰-۲۹۱.
💠کانال ستاد امر به معروف و نهی از منکر شهرستان نایین
🌐
@setad_naein