💠 عبادت معصومین علیهم‌السلام 🔺 ائمه ما در کنار خانه خدا، در مساجد، در جاهای دیگر، این‌طور عبادات می‌کردند و غیرمستقیم به کسانی که مثل این بنده خدا اهل این مسائل بودند تعلیم می‌دادند. آن‌هایی که اصلاً کاری به این چیزها ندارند که نمی‌فهمند، ولی آن کسانی که اهل فهم و شعور و عبادت بودند، این‌ها تربیت می‌شدند، این‌ها به خود می‌آمدند. 🔹 مثل همان حالی که جد بزرگوارش در آن نیمه‌شب که از بالای دارالحکومه‌اش پایین می‌آمد، دست به دیوار می‌گرفت؛ ـ خواندیم ـ نزدیک بود بیفتد، نمی‌توانست خودش را حفظ بکند، از بس آیه شریفه در وجودش اثر کرده بود؛ «إِنَّ فی خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلافِ اللَّيْلِ وَ النَّهارِ لَآياتٍ لِأُولِی الْأَلْبابِ (۱۹۰) الَّذينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِياماً وَ قُعُوداً وَ عَلى‏ جُنُوبِهِمْ وَ يَتَفَكَّرُونَ فی خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً سُبْحانَكَ فَقِنا عَذابَ النَّارِ» (آل عمران:۹۱) 🔸 می‌خواند و ناراحت بود و ـ به فارسی ماـ تِلو تِلو می‌خورد و نمی‌توانست تعادل خودش را حفظ بکند. بعد آن دو نفر گریه‌کنان گفتند این چه حالی است داری یا امیرالمؤمنین و ما چه کنیم؟! فرمود خدا بر من و تو حاضر است و این مصیبت را نمی‌شود تحمل کرد. ❌ بالاترین مصیبات بنده این است که در حضور خداست. اگر در این قدری تأمل کند مثل فولاد، مثل سرنیزه به جگرش فرو می‌رود و نمی‌تواند تحمل کند. حالاتی برایش ایجاد می‌کند و این‌طور می‌شود. 🔺 بنابراین اقرار به گناه، اقرار به معصیت، اقرار به تقصیر از زبان و وضعش می‌بارد که همان «یا مَن تَجلَّی بِقلوبِ اَولیائِه حتّی قامَ بینَ یَدیک مُتِمَلِّقین» این‌ها حال‌شان عوض می‌شود، از خود دیگر حرف نمی‌زنند، وجودشان حرف می‌زند، وجودشان اظهار عجز و ناراحتی می‌کند. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama