🔺 یکی از نام‌های سیدالشهدا ابوعبدالله یعنی «پدر بنده‌ی خدا» است که در تفسیر او، گفته‌اند که آن حضرت تابلویی از بندگی نشان داد که باید نسبت به هر بنده‌ای او را پدر حساب کرد. 🔸 نشان داد که حقوق خداوند به قدری عظیم و بزرگ است که نمی‌شود برایش حد و مرزی قائل شد و انسان در برابر حقوق، به قدری ضعیف و ناچیز است که هیچ کاری نمی‌تواند بکند. 🔸 مرحوم شهید استاد مطهری فرمود: امتیاز انسان از حیوانات در این است که در وسعت اندیشه به مسائل غیر متناهی و لایتناهی می اندیشد. یعنی انسان در مقام فکر در خودش و در دنیا به جایی می‌رسد که دیگر حد و مرزی برای مسائلی که مورد توجهش است، نیست. نه مسائل فردی است که درباره‌ی خودش باشد و نه درباره‌ی پدر و مادرش و کس دیگری باشد؛ و نه مسائل موقتی زمان است که بگوییم مال این دوره است و یا نه درباره‌ی گذشته‌ی دنیاست، آینده دنیاست؛ اینطور نیست. فقط مسائل لایتناهی است. 🔺 این مسائل است که انسان ارزش آن را دارد که به آن‌ها فکر بکند وگرنه اگر مسائلی که متناهی هستند و حد و مرزی دارند را مورد کاوش خودش قرار بدهد عمر ناچیز کمش صرف شده و خواسته‌اش و آرزویش به جایی نرسیده. چون مسائل موقتی ارزش همان زندگانی حیوانی را دارد. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama