🔺ما در سطح عمومی اسلامی‌مان یک عقایدی داریم، از توحید، از نبوت و از معاد. اگر کسی در این‌ها تشکیک داشته باشد مسلمانی‌اش را هنوز احراز نکرده. باید دنبال مسلمانی برود و همه کارش را هم زمین بگذارد. 🔹یعنی الآن به حکم محکم مسلمان بودن یک نفر پشت میزش نشسته، رئیس یک اداره است. یک مرتبه دید که این مسئله درباره معاد، درباره توحید، به گوشش نخورده بود یا رادیو گفت یا یک سخنرانی داشت صحبت می‌کرد، این شنید ملتفت شد؛ اگر ملتفت شد و دید که این مطلب برایش بن بست دارد و حل نشده، باید کارش را زمین بگذارد؛ معاونش را صدا کند جای خودش بگذارد و بیرون برود. چرا؟ برای این که این دچار یک تردید شده؛ در یک مسئله اصلی اسلامی که تا حالا ملتفتش نبوده که تردید کند، ولی حالا اصلاً مطلب تازه‌ای به ذهن و گوشش وارد شده و اصل و اساس عقاید اسلامی هم در همین مطلب است؛ یا به حسب توحید یا به حسب نبوت یا در مسئله معاد. 🔸اگر دچار شک و تردید شد این‌جا حکمش چیست؟ حکمش این است که به قدر غذایی که نمیرد بخورد، باقی‌اش را به دنبالش برود تا درستش کند. وگرنه این به این شکل اگر بماند نمی‌شود با او هم غذا شد. چون دیگر مسلمان نیست، همسرش هم باید خودش را از او جدا کند. او یک چیز دیگر می‌شود. تقصیر هم ندارد. تا حالا متوجه نبوده، غافل بوده... ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama