توصیه هایی از سایر امامان درباره استحمام
امام علی (ع) حمام را خانه خوبی می دانند که در آن انسان به یاد آتش دوزخ می افتد و چرک و کثافات را از خود دور می کند.
امام موسی کاظم (ع) نیز فرموده اند: «یک روز در میان به حمام رفتن بر گوشت بدن می افزاید و هر روز حمام رفتن، پیه کلیه ها را آب می کند.»
امام صادق (ع) نیز آدابی برای استحمام قائلند به طوریکه می فرمایند: «پس از خروج از حمام پاها را بشویید که درد سر را برطرف می کند و به هنگام خروج عمامه بگذارید (یعنی سر را بپوشانید)».
همچنین ایشان مصرف روغن برای نظافت و نشاط پوست را توصیه کرده و فرموده اند: «روغن پوست را نرم و عقل را زیاد می کند و مجاری آب بدن را پاک می سازد و آلودگی تن را از بین می برد و رنگ پوست را روشن می گرداند.»
آداب حمام رفتن در دین اسلام
- یک روز در میان حمام کردن
- خواندن اذکار مخصوص
- ریختن آب گرم بر سر و پاها در ابتدای ورود
- خوردن جرعه ای از آب حمام (چرا که رفع ناراحتی مثانه می کند)
- نخوردن آب سرد در حمام
- عدم استحمام با آب سرد (زمانی که ترس بیمار شدن می رود)
- ریختن آب سرد بر روی پاها پس از خروج از حمام (که درد بدن را می برد)
- شانه نزدن و مسواک نزدن در حمام
- در حال گرسنگی حمام نرفتن
- با شکم پر حمام نرفتن
- در حال روزه حمام نرفتن
- زدودن موهای اضافه بدن
- شستن سر با گل ختمی و سدر
- بستن لنگ در حمام
- بستن سر پس از خروج از حمام
- قرآن نخواندن در حمام در حالت عریان
- روغن مالی بدن (ماساژ)
- پس از حمام خواندن دو رکعت نماز مستحب است.