🌹 شبنم 🌹
🔴 کوتاه با اهالی رسانه ✍️ 🔹 بیماران بستری شده به علت کرونا در بیمارستان ها، وقتی اخبار رسانه ها درباره مرگ و میر، نحوه خاکسپاری فوت شدگان، عکس های مرتبط با این مساله را می بینند و می خوانند بشدت می ترسند و امیدشان برای مبارزه با بیماری را از دست می دهند، آنها با دیدن هر خبر و عکس یک بار می میرند و زنده می شوند. 🔻 در زمینه انتشار اخبار مربوط به کرونا شفافیت در اطلاع رسانی و قوام یافتگی اخبار موضوعی فراتر از انتشار لحظه به لحظه اخبار فوت شدگان و ... است. ◾️ این مدل از کنشگری رسانه ها ضمن اینکه اثرات روانی میان مدت و بلند دتی روی افکار عمومی دارد، درگیرشدگان با بیماری و خانواده های آنها را آزار می دهد. «مخاطب آزاری» به بهانه نشر اخبار نقض اخلاق رسانه ای مسوولیت اجتماعی است. 🔸 رسانه هایی که دارای استراتژی دقیق هستند در دوران بحران، علاوه بر اطلاع رسانی و آگاهی بخشی در زمان بحران، به تاثیرات تولیداتشان در دوران بعد از بحران نیز دقت میکنند. ❌یک لحظه از خودمان سوال کنیم آیا این پمپاژ اخبار موجب افزایش تاب آوری مخاطبان در حین و بعد از کرونا می شود یا آنها را افرادی عصبی و ناراحت با درجه بالایی از حس بدبینی به کشور؟ اساسا این مدل از اطلاع رسانی آیا بهترین مدل از اطلاع رسانی است؟ آیا تاکتیک و روش جایگزین دیگری برای اینکه هم رسالت رسانه ای انجام شود و هم حقوق افکار عمومی محترم شمرده شود وجود دارد؟ ❇️ رخدادها روز به روز تغییر میکنند، گونه های نوین رسانه ای پا به عرصه می گذارند و نحوه مدیریت افکار عمومی دستخوش تحول میشوند اما ما کماکان طبق همان فرمول همیشگی نظام رسانه ای خود را تنظیم و تعریف می کنیم. 🔺هنوز با شیوه وی گفت و وی افزود خبر می نویسیم، هنوز هم واکنشی تولید محتوا می کنیم و نه کنشی، هنوز هم در شرایط بحران قهرمان پروری نمی کنیم و با چینش اخبار منفی و ناامید کننده خارج از توان تحمل روحی مردم، رنجشش اجتماعی ایجاد می کنیم. 💢 این سخنان وقتی برایمان معنا پیدا میکند که روی تخت بیمارستان هم با بیماری دست و پنجه نرم کنی و هم با موج اخبار منفی که از در و دیوار رسانه هایمان بالا می رود. 🇮🇷🌺 @shabnamshabna