روزی برای روحانیت در دفاع مقدس
بسم الله الرحمن الرحیم وصلی الله علی محمد وآله الطاهرین.
دفاع مقدس برای ملت ایران یک نطقه‌ی عطف است؛ به رغم تحریم‌های شدید و همه‌جانبه‌ی بین‌المللی و افزون بر آن، جنگ نابرابر تحمیلی، توانستیم بی‌اثری تحریم‌ها بر اراده‌های پولادین برخواسته از اعتقادات دینی‌مان را به رخ جهانیان بکشانیم. این درحالی بود که نه تجربه‌ی کافی داشتیم و نه از امکانات لجستیکی قوی‌ای برخوردار بودیم و نه حتی جمهوری نوپای اسلامی‌مان استحکام و ثبات لازم را یافته بود.
آن استوانه‌ی صیقلی فضل و آیت تابناک الهی که از حسن اتفاق، به «فضل‌الله» موسوم بود، تنها پسرِ والدین روستایی و کارگر و بی‌سوادش بود که پس از شش دختر، خدا به آنان ارزانی‌اش داشته بود. همین خصوصیات، کافی بود تا پدر، به دوری و جدایی‌اش راضی نباشد؛ ولی از آنسوی، روح تشنه‌ی فضل‌الله نوجوان [که دروس معمول مکتب‌خانه را در شش سال به پایان رسانده بود] به آن‌مقدار از دانش قناعت نکرده، آشنایی با مبلغینی که گاه، محلات را برای انجام رسالت خویش انتخاب می‌کردند (آیت‌الله سید محمدتقی خوانساری، آیت‌الله خمینی و ...) تصمیم گرفت وارد وادی درس طلبگی شود که لامحاله در مسیر خود، هجرت و غربت را هم به دنبال دارد. پدر اما، مخالف بود؛ غافل از آنکه دست تقدیر، چه آینده‌ی درخشان و چه جاودانگی‌ای به ارزش حیات و مرزوق بودن عندالله را برای جگرگوشه‌اش رقم زده است. بلاخره وساطت بزرگانی چون خوانساری نتیجه داد و شیخ فضل‌الله راهی قم شده و خیلی زود مقبول طبایع صاحب‌نظر افتاده، به مجلس بزرگان عالم فقه و فلسفه و تفسیر و اخلاق، (آیت‌الله بروجردی، امام راحل، علامه‌ی طباطبایی و ... ) راه پیدا کرد.
مبارزه با رژیم پهلوی، او را نیز از اذیت و آزارها و شکنجه‌های دژخیمان و جلادان آن‌ها بی‌نصیب نگذاشت؛ تا اینکه با پیروزی انقلاب اسلامی و بر حسب وظیفه، مسئولیت‌های مهمی من‌جمله نمایندگی مردم محلات در مجلس «بی‌بدیل» اول و نمایندگی ولی‌فقیه در سپاه پاسداران را عهده‌دار شد. آخرالامر در اول اسفند سال شصت و چهار، در همین سِمَت آخر و در حین انجام ماموریت، هواپیمای حامل وی و همراهان در اهواز، هدف حمله‌ی جنگنده‌ی عراقی قرار گرفته، به شهادت رسیده، دفتر عمر ۵۵ ساله‌‌اش به صفحه‌ی آخر رسید. در تقویم گاهشماری جمهوری اسلامی، روز شهادت حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ فضل‌الله محلاتی، به نام «روز روحانیت و دفاع مقدس» نام نهاده شده است. روحش شاد.
والسلام علیکم ورحمت‌الله وبرکاته. علی‌رضا احمدی دهبالایی
دوشنبه ۱ اسفند ۱۴۰۱ ؛ ۲۹ رجب ۱۴۴۴
@shabnamshabna