مولی المخلص فی الدین بسم الله الرحمن الرحیم و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین. در سوم رمضان المبارک سال ۴۱۳ه‌ق عالم تشیع به سوگ رحلت عالمی نشست که به حق، نور چشمی امام زمان عجل الله فرجه بود! محمد بن محمد بن نعمان بغدادی مشهور و ملقب به «شیخ مفید» از نوادر روزگار و از فقهاء و متکلمین بزرگ شیعه بود. امام زمان عجل الله فرجه بارها برایش نامه نوشت و دستوراتی صادر می‌فرمود و هربار وی را به لقبی مفتخر می‌ساخت. - اخ السدید (برادر پاینده) - مولی المخلص فی الدین (کسی که در پذیرش ولایت ما در دین، اخلاص کامل دارد) - مفیدُ حقّاً (سودمند به حال جامعه‌ی اسلامی از همه‌ی جهات علمی و معنوی). و مانند این القاب که هریک نماد شخصیت والای مسمای خود بودند. شاگرد باسعادت مکتب شیخ طوسی که در کنار دجله‌ی بغداد، دجله‌ی دیگری از علم و معنویت ایجاد کرده بود، در محفل نورانی درس‌اش، سید رضی (مؤلف نهج‌البلاغه) و برادرش سید مرتضی (علم‌الهدی) را پرورش داد. قبر شریف‌اش در حرم مطهر کاظمین علیهما السلام کنار مزار استادش «ابن قولویه قمی» زیارت‌گاه مهمانان امامین همامین است؛ وَ لَنِعم دار المتقین. والسلام علیکم ورحمةالله وبرکاته علی‌رضا احمدی دهبالایی (ایلامی) شنبه ۵ فروردین ۱۴۰۲ ؛ ۳ رمضان ۱۴۴۴ @shabnamshabna