اقسام شیعه در کلام فاطمه سلام الله علیها بسم الله الرحمن الرحیم وصلی الله علی محمد وآله الطاهرین. ایام فاطمیه تسلیت باد؛ حضرت فاطمه سلام الله علیها، ۱۳ جمادی‌الاول، یا سوم جمادی‌الثانی سال ۱۱ ه‌ق (۷۵ یا ۹۵ روز پس از رحلت شهادت‌گونه‌ی رسول خدا صلی الله علیه وآله)، بر اثر شدت صدمات وارده‌ی ناشی از دفاع از ولایت، به شهادت رسید. فاطمیه، جبهه‌ی اول [و خط مقدم] دفاع از ولایت، و بانوی بزرگ اسلام، اولین فدایی این جبهه است. بجاست مؤمنین و محبان آن مظلومه، در برپایی مجالس سوگواری حضرتَش، سنگ تمام بگذارند. شیعه (هواداران اهل‌بیت علیهم السلام) در کلام گهربار فاطمه‌ی زهرا سلام الله علیها [در یک تقسیم‌بندی کلی] به سه قسم تقسیم شده‌ است: ۱- شیعه‌ی ادنی (پایین؛ یعنی محبت صِرف به اهل‌بیت علیهم السلام) ایشان به نقل از پدر بزرگوارش فرموده است: إِنَّ السَّعِيدَ كُلَّ السَّعِيدِ مَنْ أَحَبَّ عَلِيّاً فِي حَيَاتِهِ وَبَعْدَ مَوْتِهِ. «کشف‌الغمه ص۱۰۶» سعادتمند حقیقی، سعادتمند حقیقی کسی است که علی علیه السلام را دوست داشته باشد؛ چه در دوران حیاتَش، و چه بعد از حیات ظاهریَش. ۲- شیعه‌ی اوسط (یک درجه بالاتر؛ مؤمن گناه‌کار) حضرت راجع به آن‌ها فرموده است: إذا حُشِّرتُ يومَ القيامة ... شَفَّعْتُ في عُصاةِ أمّةِ أبي. «عوالم العلوم، ۱۱۸۸» روز قیامت که محشور شوم، گناه‌کاران امت پدرم را شفاعت خواهم کرد. ۳- شیعه‌ی اعلی (بلند؛ محب و معتقد قلبی، و مطیع در قول و عمل) به این روایت توجه بفرمایید: قَالَ رَجُلٌ لِامْرَأَتِهِ: اِذْهَبِي إِلَى فَاطِمَةَ علیها السلام بِنْتِ رَسُولِ اللهِ صلی الله علیه وآله فَسَلِّيهَا عَنِّي، أَنَا مِنْ شِيعَتِكُمْ، أَو لَسْتُ مِنْ شِيعَتِكُمْ؛ فَسَأَلَتْهَا، فَقَالَتْ علیها السلام: قُولِي لَهُ: إِنْ كُنْتَ تَعْمَلُ بِمَا أَمَرْنَاكَ، وَتَنْتَهِي عَمَّا زَجَرْنَاكَ عَنْهُ فَأَنْتَ مِنْ شِيعَتِنَا، وَإِلَّا فَلَا. «بحارالانوار، ج۶۵، ص۱۵۵» مردی به همسرش گفت: خدمت فاطمه دختر پیغمبر علیهما السلام برو، از ایشان سؤال کن: آیا من از شیعیان شما هستم یا نه؟! خانم فرمودند: به او بگو: اگر اوامر ما را انجام می‌دهی و نواهی ما را ترک می‌کنی، از شیعیان ما هستی، وگرنه خیر. اَللَّـهُمَّ صَلِّ عَلي فاطِمَةَ بِنْتِ نَبِيِّكَ، وَزَوْجَةِ وَلِيِّكَ، وَاُمِّ السِّبْطَيْنِ الْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ، سَيِّدَيْ شَبابِ اَهْلِ الْجَنَّةِ الطُّهْرَةِ الطّاهِرَةِ الْمُطَهَّرَةِ، التَّقِيَّةِ النَّقِيَّةِ، الرَّضِيَّةِ الزَّكِيَّةِ، سَيِّدَةِ نِسآءِ اَهْلِ الْجَنَّةِ اَجْمَعينَ، صَلوةً لا يَقْوي عَلي اِحْصآئِها غَيْرُكَ. در ماتم آن مظلومه: اگر دیدی گل یاسی، به روی چهره نم دارد مپرس از درد و اندوهش، مجال گریه کم دارد نشاط صبح باغی را، اگر طوفان به هم میزد مپرس از باغبان حال نهالی را که غم دارد چنانچه جسم بانویی، شباهنگام تشییع شد مپرس از مدفنش دیگر، ببین اصلاً حرم دارد به عکس قوم مشکوکی، که بد کردند با زهرا یقین کن روی رفتاری که دستت با قلم دارد به رغم ظن عابرها، زنی با چادری خاکی و حتی صورتی نیلی، ضمیری محترم دارد خلاف فعل بدکاران، اگر سیلی نکشت او را به پهلویش نباید زد، که طفلی در شکم دارد نمی‌خواهم برنجانم کسی را بی‌سبب اما چگونه مرگ یک مادر چهل تن متهم دارد؟ «شعر از کاظم بهمنی» الا لعنة الله علی القوم الظالمین والسلام علیکم ورحمةالله وبرکاته علی‌رضا احمدی دهبالایی (ایلامی) یکشنبه ۲۶ آذر ۱۴۰۲ ؛ ۳ جمادی الثانی ۱۴۴۵ @shabnamshabna