🌷 🌷 ماهِ غُفران ۲ 🌷 🌷 بِسر آمد رمضان و ز خودم دلگیرم بس که با نفسِ خودم در بدر و درگیرم فرصتی بوده در این مَه به خودم پردازم رمضان رفته و من معطلِ‌ این تفسیرم چه دعایِ سحری بود و چه فضل وکَرَمی دَم به دَم لحظه به لحظه پیِ این تعبیرم همه چیزِ رمضان بویِ طراوت می داد غیرِ موهایِ سرِ بنده که گفتی پیرم ! خور و خواب و نفس و کار عبادت بودی مات و حیرانم از واقعه در تکبیرم ... ختمِ یک آیه ثوابش، همه ی قرآن بود ختمِ قرآن کُنَد از دستِ گنه تطهیرم ماهِ غُفران و مهِ جود و سخا ماهِ دعا و گدایی که در این وادیه ها زنجیرم مشکلی نیست ندارم گله از بختِ خودم راضی ام من به قضا و قدَر و تقدیرم گله اینجاست، که دستم تهی و، درویشم چون گرفتارِ هوا و هوس و تزویرم ! ای ‌خدایِ رمضان بر دلِ موسی نظری من که تا فرقِ سرم در قفسِ تقصیرم تقدیمی از علی موسی زاده به اهالی سیر و سلوک و عرفان در پایانِ ماه مبارکِ رمضان، امروز چهارشنبه ۲۲ فرورین روز عید فطر سال ۱۴۰۳ https://eitaa.com/shaer_khamosh https://eitaa.com/shaer_khamosh