تو ذهنت تصور کن با خانوادت نشستی تو خونه‌ات، داری شام میخوری یا تلوزیون میبینی یا با کوچولوهات بازی میکنی یدفعه یه صدای خیلی بلند میشنوی، سریع خودتو میرسونی به محل صدا، میبنی چند نفر با لگد درب خونتو شکستن و وارد خونه شدن، اولش یکم میترسی در کنار این ترس یه حس غیرت و عصبانیت هم داری که یعنی چی؟ اینا کی هستن، با چه اجازه‌ای وارد خونه‌ی من شدن، اصلا غلط می‌کنید به زور وارد خونه من شدید یکم میری جلو می‌بینی چند نفر با اسلحه و لباس نظامی وایسادن میگن سریعتر خونه رو ترک کنید، شک میکنی خوابی یا بیدار، آخه یعنی چی؟ اعتراض میکنی، داد میزنی، طرف میگه حرف نباشه سریع خونه رو تخلیه کنید، تو همین لحظات همسرت که بچه کوچیک بغلشه میاد جلو اونم اعتراض میکنه، برید از خونه ما بیرون خلاصه بحث و درگیری بالا میگیره و شما تن به خواسته اونا نمیدی و دعوا شدیدتر میشه، افراد مسلح در عین ناباوری همسر و کودک خردسالتو با چند شلیک گلوله میکشن حالا همون لحظه که به راحتی زن و بچت جلوت کشته شدن سرتو از پنجره میکنی بیرون که داد بزنی آی مردم کمک کنید، میبینی تو همه خونه های محل همین اتفاق افتاده.... یه سری افراد مسلح و یک عده بچه های کشته شده در بغل پدر و مادر هاشون تو خیابون ها هستن و مجبور شدن خونه هاشونو خالی کنن چی؟ ولش کنم؟ حالت بد شد؟ یا هیچ احساسی پیدا نکردی؟ چون داستان مصنوعی و مسخره ای بود؟ آره بنظر منم خیلی مسخره بود ولی... ولی روزی روزگاری اسرائیل همینطوری مسخره و مصنوعی مردم یه ملت رو از خونه هاشون بیرون کرد و هزاران هزار کودک و نوزاد بی گناه رو مثل آب خوردن به کشتن داد و هزاران کودک رو یتیم کرد دقت کن مردم یک کشور رو نه مردم یه کوچه یا محله زمان امیرالمؤمنین علیه السلام به یکی از شهرهای اسلامی حمله شد و زر و زیورآلات زن ها، به غارت برده شد. خبر به گوش حضرت رسید، حضرت فرمود مردها چیکار کردن؟ گفتن هیچ کاری، حضرت انقدر ناراحت شدن که فرمود: اگر مسلمانی از این شنیدن اتفاق بمیرد نباید تعجب کرد. درهمین خطبه امیرالمؤمنین با عتاب فرمود: مگر چندین بار به شما نگفتم که تو خونه‌هاتون ننشینید و برید خارج از مرزها و در همونجایی که دشمن هستش بجنگید وگرنه ضربه می‌خورید و ذلیل خواهید شد؟ اونجا به دشمن حمله کنید قبل از اینکه تو محل زندگی شما به شما حمله کنن (خطبه ۲۷ نهج البلاغه) بله اگر مسلمونی "نباید" نسبت به ظلم به هر مسلمونی تو هر جای دنیا بی تفاوت باشی، البته نباید کلمه درستی نیست اصلا "نمیتونی" بی تفاوت و ساکت باشی اگه بی تفاوت باشی یه روزی همین بلا سر خودت میاد، چون ظالم رو با سکوتت تایید کردی. اونم به ظلمش ادامه میده ادامه میده تا نوبت خود تو برسه حالا هر طوری که میتونی باید اعتراضتو بهش نشون بدی که دنیا ببینه، خود ظالم ببینه تا بهش فشار و هجمه وارد بشه تا ادامه کارش با مشکل روبرو بشه 🔻مثلا با راهپیمایی رفتنت که کل رسانه‌های دنیا اونو نشون میده. بعد میبینی این حرکت رو مردم چندتا کشور دیگه هم تاثیرشو گذاشت اوناهم اعتراض رو شروع کردن به اعتراض 🔻یه روش‌ دیگه برای اعتراض، به رسمیت نشناختن اون کشوره، مثلا تو مسابقات ورزشی حاضر نشی باهاش مسابقه بدی، تحقیرش کنی. اینم همه دنیا میبینه 🔻یه وقتی هم باید با مال و اموالت به مظلوم کمک کنی تا سر پا بمونه و زیر لگد ظالم له نشه، خدا به ما مال و اموال داده خودشم تو قرآنش میگه، بعضیا هم با مالشون(که خود من بهشون دادم) در راه خدا جهاد میکنن خلاصه هر کاری میتونی باید بکنی خدا مسلمون سیب زمینی نمیخواد