کربلاء را ندیده‌ام؛ اما رفح را دیدم... آتش در خیمه‌ها... بدن‌های بی‌سر... اجساد در بین رمل و خاک... زنی که فریاد می‌زند... شیرخواره‌ای خونین در آغوش پدر... کودکان سرگردان می‌دویدند... مردمی که بدون یاور و بی‌پناه در راه حق کشته می‌شوند... آه مقتل رفح؛ روضه‌ی باز است...