آرزویی که خداوند برآورده کرد غزالی به آرزویی که داشت اشاره کرد و گفت: در سال 1394 شهید امین کریمی و شهید عبدالله باقری از سپاه انصار تشییع شدند. تا پیش از آن این گونه نبود که شهدای مدافع حرم را تشییع کنند، ولی از آن پس به بعد تشییع شهدای مدافع حرم باب شد. من و پدر علی برای تشییع رفته بودیم که علی ما را دید. از ما دلیل حضورمان را پرسید و به او گفتیم که برای تشییع شهدا آمده‌ایم. همانجا بود که همه چیز را فراموش کردم و از دلم گذشت که خدایا می‌شود این شهادت نصیب خانواده ما هم شود. همیشه آرزو داشتم و دارم که شهید شویم و همان روز شهادت را از خداوند خواستم. این تشییع در آبان‌ماه صورت گرفت و اوایل آذرماه بود که علی آمد و من را به اتاقی برد و گفت؛ می‌خواهم به سوریه بروم، اما کارهایم جور نمی‌شود. آیا شما ناراضی هستید؟ من هم نمی‌دانم چه شد که گفتم؛ من وقتی به مسجد و روضه می‌روم، عذاب وجدان دارم که اگر امام حسین(ع) اکنون اینجا بود، ما تنهایش نمی‌گذاشتیم و ایکاش امام حسین(ع) در زمان ما بود تا کسی او را تنها نمی‌گذاشت. الآن هم اگر به تو بگویم نرو، مانند اهل کوفه می‌شویم، پس برو، خدا پشت و پناهت. این را که گفتم،‌ چشمان علی پر از نور شد و گفت: غیر از این هم از شما توقع نداشتم. 🌹تاریخ ولادت:۱۰'۷'۱۳۶۹ 🕊تاریخ شهادت: ۲۳'۱۰'۱۳۹۴ 🌹محل شهادت:خان طومان-سوریه 🕊مزار:جاویدالاثر "شهیدبرزگر"💫 @ShahidBarzegar65