شغل درستی نداشتم. به پیشنهادهمسرم تصمیم گرفتم طلاهای خودشوبچه هاروهم بفروشم تایک شغل اساسی دست وپا کنیم. صبح روزبعد طلاهاروازخانومم گرفتم و به شهر رفتم تا تصمیم خودموعملی کنم. نزدیک طلافروشی که رسیدم شهیدمحمدعلی برزگر رودیدم مثل همیشه بالبخنددرسلام احوالپرسی پیشقدم شدومنم کل ماجرا روبراش توضیح دادم وچون کم سوادبودم ازش خواستم بامن همراهی کنه تابرای حساب وکتاب کمک حالم بشه. اونم بی دریغ قبول کردوباهم رفتیم طلافروشی که اون میشناخت. طلاهارو ریختیم توی ترازو. وزن ومبلغ تعیین شدوهمینکه میخاست طلافروش پولموبده. آقامحمدگفت:دست نگهدارید.... اگه هردوی شماراضی باشین من اون گوشواره روخریدارم.... فک کردم برای مادرش میخادبرداره ... یاشایدپس اندازکنه برای همسر آیندش... گفتم...کی بهترازشما...هرچی میخای بردار.... محمدآقادست بردواون گوشواره رواز ترازو برداشت و حتی بیشتر ازمبلغ واقعیش خرید. هردوباخوشحالی ازمغازه اومدیم بیرون. میخاستم ازش خداحافظی کنم که آقامحمد مچ دستموگرفت و دوخوشه انگورطلا روکف دستم گذاشت وگفت: یادت باشه...هرکاری میکنی بکن... اما گوشواره ازگوش بچت درنیار.... خیریت نداره...یه بارکشیدن بسمونه.... گیج شده بودم... نمی فهمیدم آقامحمدازچی حرف میزنه؟؟؟!!! پرسیدم:مگه اون گوشواره رو نخریدین؟ گفت:نه...این یک هدیه کوچیک ازطرف من به دخترته...فقط قول بده ازطرف خودت بدی...وتاعمرم به دنیاست ماجرای امروزو واسه کسی تعریف نکنی... ازخجالت آب شدم..... عصرباچندین راس دام ؛دوخوشه انگور طلا ؛ یک جعبه شیرینی ؛به خونه برگشتم. شب وقتی خانومم گوشواره زهرا روگوشاش میکرد...آهی کشیدو گفت: دیشب اگه بدونی چقدرالتماس میکرد در نیارم... باوعده وعیدراضیش کردم... بغض راه گلومومی فشرد... محمدآقاحال بچه مو بهترازمن درک میکرد.... اون شب بچم ازخوشحالی خواب به چشش نمیرفت... اون نمیدونست مردونگی روکس دیگه درحقمون تموم کرده.... راوی: هم محلی شهیدبرزگر https://eitaa.com/shahidBarzegar65/9980